Ed Gein

Η μακάβρια αληθινή ιστορία πίσω από το «Psycho» του Alfred Hitchcock

Ο Ed Gein γνωστός και ως «ο Χασάπης του Plainfield» ή «Plainfield Ghoul», ήταν ένας δολοφόνος όπου η φρικαλεότητα των εγκλημάτων του, η παρανοϊκή συμπεριφορά του και η «αίθουσα τρόμου» που είχε φτειάξει, ενέπνευσαν πολλούς συγγραφείς και σκηνοθέτες.

Τα παιδικά χρόνια του Ed Gein

Ο Edward Theodore Gein (27.08.1906 – 26.07.1984),  γεννήθηκε στο La Crosse στο Wisconsin των ΗΠΑ, από τον George Philip Gein και την Augusta Wilhelmine Gein. Είχε επίσης έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Henry George Gein (1901-1944).

Το 1914 η Augusta Gein θεώρησε ότι το La Crosse ήταν μια μεγάλη πόλη ακατάλληλη για να μεγαλώσουν τα παιδιά της – «Σόδομα και Γόμορρα», την χαρακτήρησε συγκεκριμένα. Έτσι η οικογένεια Gein μετακόμισε σε μία φάρμα 63 στρεμμάτων έξω από το Plainfield του Wisconsin. (Άγνωστο το που βρέθηκαν τα χρήματα για την αγορά της φάρμας).  

Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός και κατά καιρούς έκανε εποχιακές δουλειές που δεν κρατούσαν παρά μέχρι την απόλυση του λόγω του αλκοολισμού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εισπράττει το μίσος και την απαξίωση από την γυναίκα του.

Η Augusta, μια δυναμική και κυριαρχική γυναίκα, ήταν αυτή που συντηρούσε – αλλά και διοικούσε – όλο το σπίτι που βρισκόταν στο αγρόκτημα τους. Πιστή στον Λουθηρανισμό και βαθιά θρησκευόμενη, κήρυττε στα παιδιά της την ανηθικότητα της κοινωνίας και κρατούσε εσκεμμένα την οικογένεια της απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο.

Έτσι, εκτός από τις ώρες που βρισκόταν στο σχολείο, ο Ed Gein περνούσε την υπόλοιπη ημέρα του κάνοντας διάφορες δουλειές στο αγρόκτημα. Αν και καλός μαθητής, η συμπεριφορά του στο σχολείο ήταν αλλόκοτη με τους δασκάλους του να λένε ότι συχνά γελούσε μόνος του και χωρίς λόγο. Κάθε απόπειρα του για να κάνει φιλίες με άλλα παιδιά, κατέληγε στην τιμωρία από την Augusta.

Πάνω απ’ όλα η θρησκεία

Τα απογεύματα τα δυο αδέλφια άκουγαν την μητέρα τους να τους διαβάζει αποσπάσματα από τη Βίβλο, κυρίως την Παλαιά Διαθήκη και την Αποκάλυψη, δίνοντας έμφαση στο θάνατο και την ανταπόδοση της τιμωρίας από το Θεό.
Τους έκανε πουριτανικά κηρύγματα για τις αμαρτίες του πόθου και της σαρκικής επιθυμίας.
Τέλος, τους τόνιζε ότι όλες οι γυναίκες – εκτός βέβαια από την ίδια – ήταν ανήθικα πλάσματα του διαβόλου και θα έπρεπε να τις αποφεύγουν.

Ο θάνατος του πατέρα

Ως συνέπεια του αλκοολισμού του, την 1^η Απριλίου 1940 κι ενώ ήταν 66 ετών, ο George Philip Gein πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια.
Τα δύο αγόρια, αναγκάστηκαν να κάνουν διάφορες δουλειές στην πόλη για να καλύψουν τα έξοδα διαβίωσης αλλά και συντήρησης του αγροκτήματος. Ο Henry έκανε κυρίως χειρωνακτικές δουλειές, ενώ ο Ed προτιμούσε να κάνει baby sitting, μιας και με τα μικρά παιδιά τα πήγαινε πολύ καλύτερα απ’ ότι με τους ενήλικες.

Ο θάνατος του Henry

Ο Henry είχε δημιουργήσει ερωτική σχέση με μια διαζευγμένη γυναίκα, μητέρα δύο παιδιών, και σκόπευε να πάει να ζήσει μαζί της, πράγμα που έκανε έξαλλη την Augusta αλλά και τον Ed που εξακολουθούσε και ήταν προσκολλημένος και αφοσιωμένος στην μητέρα του και της αρχές της. Ο ίδιος ο Ed άλλωστε δεν είχε κάνει ποτέ σχέση με γυναίκα.

Μια φωτιά που άναψαν τα δυο αδέλφια στο αγρόκτημα για να κάψουν κάτι ξερόχορτα αλλά βγήκε εκτός ελέγχου, ήταν η αφορμή για να δηλώσει αρχικά στην πυροσβεστική και στη συνέχεια στην αστυνομία, την εξαφάνιση του αδελφού του. Το ίδιο βράδυ, στις 16 Μαΐου 1944, βρέθηκε το πτώμα του Henry. Ο Ed ισχυρίστηκε ότι θα είχε καεί μάλλον από τη φωτιά αλλά η αστυνομία είχε άλλη άποψη.

Το πτώμα δεν είχε καεί και αρχικά ως αιτία θανάτου δηλώθηκε η καρδιακή ανεπάρκεια. Ο ιατροδικαστής όμως που εξέτασε στη συνέχεια το πτώμα ανέφερε την ασφυξία ως αιτία θανάτου ενώ υπήρχαν και μώλωπες στο κεφάλι του Henry. Πάραυτα, δεν έγιναν περαιτέρω έρευνες.

Ο θάνατος της μητέρας

Πλέον ο Ed είχε την μητέρα του μόνο για τον εαυτό του. Αυτή η ευτυχία όμως δεν κράτησε πολύ. Λίγες μόλις ημέρες μετά το θάνατο του Henry, η Augusta έπαθε ένα παραλυτικό εγκεφαλικό. O Ed Gein ανέλαβε εξολοκλήρου την φροντίδα της. Ένα δεύτερο εγκεφαλικό λίγο αργότερα επιδείνωσε την κατάστασή της και τελικά στις 29 Δεκεμβρίου 1945, σε ηλικία 67 ετών η Augusta έφυγε από τη ζωή.

O Ed Gein «έχασε τον μοναδικό του φίλο και την μοναδική αληθινή αγάπη. Και ήταν απολύτως μόνος στον κόσμο», σύμφωνα με την περιγραφή του συγγραφέα Harold Schechter.

Η ζωή του Ed Gein μετά τον θάνατο της οικογένειάς του

Αφού πέθανε η μητέρα του, ο Ed Gein έμεινε μόνος του στο τεράστιο αγρόκτημα.

Τα δωμάτια όπου κυκλοφορούσε η μητέρα του, υπνοδωμάτιο, σαλόνι και καθιστικό, τα έκλεισε, τα άφησε ανέπαφα και τα φρόντιζε καθημερινά. Το υπόλοιπο σπίτι ήταν για  τον ίδιο αδιάφορο, με αποτέλεσμα να το αφήνει πάντοτε απεριποίητο και βρώμικο. Ο ίδιος ζούσε σε ένα μικρό δωμάτιο υπηρεσίας δίπλα στην κουζίνα.

Τον ελεύθερο του χρόνο μελετούσε βιβλία με θέματα κυρίως τις ναζιστικές θηριωδίες (επίκαιρα εκείνη την εποχή που μόλις πρόσφατα είχε τελειώσει ο Πόλεμος), περιπέτειες με κανίβαλους και ιατρικά βιβλία ανατομίας. Αυτού του είδους την «γνώση» την εμπλούτιζε με την ανάγνωση πορνογραφικών περιοδικών, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μία ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση στο μυαλό του.   

Η οικονομική του κατάσταση

Ως αγρότης, ο Ed Grein έλαβε μια μεγάλη κρατική επιδότηση το 1951 για τα αγροκτήματά του. Ταυτόχρονα πούλησε ένα αγροτεμάχιο 80 στρεμμάτων που άνηκε στην οικογένεια.
Αν και με αυτά τα χρήματα θα μπορούσε να ζήσει συντηρητικά, συνέχισε να εργάζεται περιστασιακά στην πόλη, άλλοτε για το δημοτικό συνεργείο του δρόμου και άλλοτε κάνοντας διάφορες ξυλουργικές ή άλλες τεχνικές εργασίες.

Η εξαφάνιση της Mary Hogan

Η 51χρονη Mary Hogan ήταν ιδιοκτήτρια μίας ταβέρνας στο κοντινό χωριό Pine Grove. Στην συγκεκριμένη ταβέρνα σύχναζε κι ο Ed Gein.
Η Hogan εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στις 8 Δεκεμβρίου του 1954. Όταν η αστυνομία έκανε έρευνα στο μαγαζί, βρήκε αναποδογυρισμένα κάποια έπιπλα, ένα φυσίγγιο σφαίρας και μια λίμνη αίματος πίσω από το μπαρ.

Η εξαφάνιση της Bernice Worden

Η 58χρονη Bernice Worden ήταν ιδιοκτήτρια ενός καταστήματος υλικών (κάτι σαν τα δικά μας «χρώματα – σιδηρικά»). Στις 16 Νοεμβρίου 1957, ήταν η μέρα που ξεκινούσε το κυνήγι ελαφιών και όλοι οι άντρες του χωριού ήταν έξω για κυνήγι.
Στις 17:00 ο βοηθός σερίφη και γιος της Bernice, Frank Worden, μπήκε στο κατάστημα και βρήκε την ταμιακή μηχανή ανοιχτή ενώ στο πάτωμα διέκρινε λεκέδες αίματος. Η δε μητέρα του; άφαντη.

Μάρτυρες δήλωσαν ότι τη συγκεκριμένη μέρα λόγο του κυνηγιού δεν είχε πολύ κίνηση στο μαγαζί. Ο Ed Gein ήταν ένας από τους λίγους πελάτες. Τον είχαν δει να βγαίνει από το κατάστημα κρατώντας ένα γαλόνι αντιψυκτικό. Αυτή ήταν και η τελευταία απόδειξη που είχε κόψει η ταμιακή μηχανή.

Η μακάβρια αποκάλυψη

Λίγο αργότερα συνελήφθη ο Ed Gein ενώ αστυνομική μονάδα πήγε στο αγρόκτημα του για να ερευνήσει τον χώρο.

Το σώμα της Bernice βρέθηκε κρεμασμένο ανάποδα από κάτι δοκάρια ενός υπόστεγου. Ήταν ακέφαλο. Το δέρμα είχε ξυριστεί και είχε γίνει ακρωτηριασμός. Είχε πυροβοληθεί με μία καραμπίνα και ο αποκεφαλισμός έγινε μετά το θάνατο της.

Οι έρευνες συνεχίστηκαν ώσπου οι αρχές ανακάλυψαν μέσα στο σπίτι:

Το κεφάλι της Bernice Worden μέσα σε ένα σακί.
Την καρδιά της Bernice σε μια πλαστική σακούλα δίπλα στη σόμπα.
Το κρανίο της Mary Hogan μέσα σε ένα κουτί.
Ανθρώπινα οστά.
Κρανία που «στόλιζαν» τις κολώνες και κάποια δοκάρια.
Κρανία γυναικών πριονισμένα στη μέση ως διακοσμητικά μπολ.
Ένα κουτί γεμάτο με ανθρώπινα γυναικεία νύχια.
Έναν κάδο απορριμμάτων ντυμένο με ανθρώπινο δέρμα.
Καρέκλες ντυμένες με ανθρώπινο δέρμα.
Ένα κολάν φτιαγμένο από δέρμα ανθρώπινου ποδιού.
Διάφορες «μάσκες» φτιαγμένες από δέρμα γυναικείων προσώπων. Μία από αυτές ήταν και της Mary Hogan. Οι περισσότερες από αυτές κρεμόντουσαν με σκοινιά στο υπνοδωμάτιο του, ενώ σε κάποιες είχε προσθέσει και κραγιόν.
Ένα αμπαζούρ από δέρμα ανθρώπινου προσώπου.
4 μύτες.
9 αιδοία μέσα σε ένα κουτί παπουτσιών.
Μια ζώνη κατασκευασμένη από γυναικείες θηλές.
Ένα ζευγάρι γυναικεία χείλη που διακοσμούσαν το κορδόνι μίας κουρτίνας σε ένα από τα παράθυρα.

Με κομμάτια από διάφορα σώματα είχε φτειάξει ένα ολόσωμο  «κουστούμι» προσπαθώντας να πετύχει το σώμα της μητέρας του. Όπως αργότερα ομολόγησε, αυτό το ιδιαίτερο κοστούμι το φορούσε ο ίδιος και τριγυρνούσε στα δωμάτια της μητέρας του παριστάνοντας εκείνη.

Η εξήγηση του Ed Gein

Κατά την ανάκρισή του ο Ed Grein δήλωσε ότι το υλικό της παράξενης «τέχνης» του το είχε συλλέξει από περίπου 40 τάφους που βεβήλωσε από νεκροταφεία της γύρω περιοχής (Μιλάμε για πολύ σκάψιμο!). Παρακολουθούσε τις κηδείες και αμέσως μετά άνοιγε τους τάφους και έπαιρνε τα πτώματα, ώστε να μην έχει προλάβει να λειτουργήσει η φυσική φθορά.
Όλοι οι τάφοι που επέλεγε ήταν γυναικών που του θύμιζαν τη μητέρα του.

Η αρχές του ζήτησαν να τους οδηγήσει σε αυτούς τους τάφους για να επιβεβαιωθεί η κατάθεση του. Τους οδήγησε σε 9 τάφους όπου πράγματι βρέθηκαν άδειοι και η έρευνα σταμάτησε αφού θεωρήθηκε ότι επιβεβαιώθηκε η ομολογία του.
Έτσι παραμένει αναπάντητο το ερώτημα κατά πόσο όλα του τα «έργα τέχνης» ήταν από νεκροταφεία ή υπήρξαν κι άλλα θύματά του.

Άλλες λεπτομέρειες της ανάκρισης

Μετά από 24 ώρες στην ανάκριση, ο Ed Gein ζήτησε από τους ανακριτές του μία μηλόπιτα γεμισμένη με τυρί, ως προϋπόθεση για να αρχίσει να μιλάει.
Αφού έγινε δεκτό το αίτημα του, ομολόγησε τις δολοφονίες των Mary Hogan και Bernice Worden. Δήλωσε ότι και οι δύο γυναίκες έμοιαζαν εξωτερικά με τη μητέρα του αλλά δεν είχαν την ηθική της.

Κατά τη διάρκεια όμως της ανάκρισης του, ο σερίφης της κομητείας Waushara, Art Schley, μην αντέχοντας την φρικαλεότητα των εγκλημάτων, άρπαξε τον Gein και κοπάνησε το κεφάλι του στον τοίχο, τραυματίζοντάς τον άσχημα στο πρόσωπο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να θεωρηθεί άκυρη η αρχική ομολογία του Ed Grein.

Η πρώτη δίκη

Η δίκη έγινε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Waushara στις 21 Νοεμβρίου του 1957. Από την πρώτη στιγμή ο Ed Gein διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια και θεωρήθηκε ακατάλληλος να δικαστεί.
Έτσι οδηγήθηκε στο Κεντρικό Κρατικό Νοσοκομείο για Παράφρονες Εγκληματίες. Αργότερα μεταφέρθηκε σε κανονικό ψυχιατρικό νοσοκομείο, στο Κρατικό Νοσοκομείο Mendota στο Wisconsin.

Η δεύτερη δίκη

Το 1968 οι γιατροί του ψυχιατρείου θεώρησαν ότι πλέον ο Gein ήταν διανοητικά ικανός να συνομιλήσει και να υπερασπιστεί τον εαυτό του, οπότε στις 7 Νοεμβρίου του 1968 έγινε η δεύτερη δίκη.

Αν και ήταν ύποπτος για πολλές άλυτες δολοφονίες (συμπεριλαμβανομένου και του αδελφού του) τελικά, και εφόσον η αρχική του ομολογία είχε ακυρωθεί, στις 14 Νοεμβρίου κρίθηκε ένοχος μόνο για τον φόνο πρώτου βαθμού, της Bernice Worden.

Και πάλι όμως την τελευταία στιγμή, ο δικαστής Robert Gollmar έκρινε ότι ο Ed Gein «Δεν είναι ένοχος, λόγο παραφροσύνης τη στιγμή του εγκλήματος» και οδηγήθηκε για μια ακόμη φορά σε ψυχιατρικό νοσοκομείο.

Η περιουσία του Ed Gein

Το σπίτι και το αγρόκτημα της οικογένειας Gein είχαν εκτιμηθεί με σκοπό την πώληση τους, ενώ στις 30 Μαρτίου του 1958 ήταν προγραμματισμένη δημοπρασία με τα υπάρχοντα του σπιτιού.
Δέκα ημέρες νωρίτερα όμως, στις 20 Μαρτίου, μια πυρκαγιά που προκλήθηκε από εμπρησμό, κατέστρεψε τα πάντα. Εικάζεται ότι ο εμπρησμός έγινε από ντόπιους κατοίκους που φοβήθηκαν ότι το αγρόκτημα του τρόμου θα αποτελούσε ατραξιόν για τουρίστες αλλά και θα δυσφημούσε τον τόπο τους.

Τελικά, το μόνο αντικείμενο του που κατέληξε σε δημοπρασία, ήταν το αυτοκίνητο του με το οποίο μετέφερε τα πτώματα από τα νεκροταφεία. Το αυτοκίνητο υπάρχει ακόμη σε κάποια ιδιωτική συλλογή.

Ο θάνατος του Ed Gein

Στις 26 Ιουλίου 1984, σε ηλικία 77 ετών, λόγο αναπνευστικής ανεπάρκειας από καρκίνο στον πνεύμονα, ο Ed Gein άφησε την τελευταία του πνοή στο Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας στη Mendota.

Κηδεύτηκε δίπλα στους τάφους των υπόλοιπων μελών της οικογένειάς του, στο νεκροταφείο Plainfield. Το 1999 ο τάφος του βανδαλίστηκε και έκλεψαν την ταφόπλακα του. Ο τάφος του παραμένει μέχρι και σήμερα χωρίς σήμανση. (Και ίσως χωρίς περιεχόμενο, αν έπεσε κι ο ίδιος θύμα κάποιου μιμητή του)…   

Ήταν τελικά ο Ed Gein serial killer;

Επίσημα δεν έχει επαληθευτεί κατά πόσο ο Ed Gein ήταν κατά συρροή δολοφόνος ή τα θύματά του ήταν μόνο δύο. (Για να θεωρηθεί κάποιος κατά συρροή δολοφόνος πρέπει να έχει τουλάχιστον 3 θύματα. Βλπ. άρθρο ορισμός του serial killer).

Οι περισσότεροι πάντως πιστεύουν ότι είχε δολοφονήσει σίγουρα την Mary Hogan, την Bernice Worden και τον αδελφό του Henry Gein, ενώ πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι τα θύματα του ήταν περισσότερα. Σε κάθε περίπτωση όμως το όνομα του κρατάει ψηλή θέση στο Πάνθεον των διάσημων δολοφόνων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τη σύλληψη του και μετά, τα ΜΜΕ δημιούργησαν ένα είδος «μαύρου» χιούμορ που ονομάστηκε «Geiners».

Η ιστορία του Ed Gein στον κινηματογράφο

Η ιστορία του Ed Gein και ιδιαίτερα η αφοσίωση του σε μια νεκρή μητέρα, ενέπνευσε πολυάριθμα μυθιστορήματα και κινηματογραφικές ταινίες.

Το πρώτο – και ίσως το πιο διάσημο από αυτά – γράφτηκε 2 χρόνια μόλις μετά το περιστατικό, το 1959 και ήταν το μυθιστόρημα του Robert Bloch, «Psycho» (στην Ελλάδα ήρθε με τον τίτλο «Με αγωνία»). Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα έγινε άμεσα best seller και ένα χρόνο αργότερα, το 1960, το πήρε ο μετρ του σασπένς Alfred Hitchcock και το έκανε την διάσημη ταινία του «Psycho». Ο Antony Perkins ως Norman Bates ενσαρκώνει με μεγάλη επιτυχία τον Ed Gein.

Άλλες κινηματογραφικές ταινίες που στηρίχτηκαν σε αυτή την ιστορία ήταν:

• «Three on a Meat hook», σε σκηνοθεσία William Girdler (1972)
• «Deranged: Confession of a Necrophile», σε σκηνοθεσία Jeff Gillen & Alan Ormsby (1974)
• «The Texas Chainsaw Massacre», σε σκηνοθεσία Tobe Hooper (1974)
• «The silence of the lambs» («Η σιωπή των αμνών»), σε σκηνοθεσία Jonathan Demme (1991) (με έναν εξαιρετικό Antony Hopkins στον ρόλο του cannibal killer)
• «Ed and His Dead Mother», σε σκηνοθεσία Jonathan Wacks (1993)
• «Ed Gein: The Butcher of Plainfield», σε σκηνοθεσία Michael Feifer (2007)
• «Ed Gein: The musical», σε σκηνοθεσία Steve Russell (2010)
• «Kannibale und Liebe», σε σκηνοθεσία Jorg Buttgereit (2012)

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ