Μια άλυτη υπόθεση που οι Αρχές σπάνε το κεφάλι τους να εξηγήσουν
Αν και, στην προκειμένη περίπτωση, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ξεκάθαρο έγκλημα, επειδή νομίζω ότι το θέμα ταιριάζει στο ύφος και τη θεματολογία αυτού του site/blog, αποφάσισα να το ερευνήσω. Εξάλλου το μυστήριο αποτελεί την ουσία κάθε σοβαρού αστυνομικού έργου. Και η συγκεκριμένη περίπτωση, περικλείει πολύ μεγάλη δόση μυστηρίου…
Η εμφάνιση του μυστηρίου
Στις 20 Αυγούστου του 2007, ένα 12χρονο κοριτσάκι περπατούσε ανέμελα στην παραλία της Βρετανικής Κολομβίας (δυτική επαρχία του Καναδά). Η παιδική περιέργεια της την έκανε να σκύψει και να πιάσει ένα παπούτσι Adidas που βρήκε μπροστά της. Όταν κοίταξε μέσα στην κάλτσα για να δει τι ήταν αυτό που την διατήρησε μέσα στο παπούτσι, έμεινε άναυδο: ήταν ένα αντρικό πόδι!
Έξι μέρες αργότερα, στο κοντινό νησί Gabriola, ένα ζευγάρι βρήκε ένα παπούτσι Reebok, που επίσης περιείχε ένα πόδι.
Τα δύο πόδια δεν ανήκαν στον ίδιο άντρα, όχι μόνο γιατί τα παπούτσια που τα συνόδευαν ήταν διαφορετικής μάρκας, αλλά κυρίως γιατί και τα δύο πόδια ήταν δεξιά!
Η συνέχεια…
Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν βρεθεί περισσότερα από 21 πόδια στην ακτογραμμή της Βρετανικής Κολομβίας και των γύρω νησιών, σε ένα δίκτυο πλωτών οδών που βρέχεται από τη θάλασσα Salish.
Τα πόδια, τόσο αριστερά όσο και δεξιά, διατίθενται σε όλα τα μεγέθη, τις περισσότερες φορές φορώντας αθλητικά παπούτσια, σπανιότερα παπούτσια πεζοπορίας, κι ακόμα σπανιότερα μπότες.
Το εντυπωσιακό σε αυτό το φαινόμενο είναι ότι βρίσκονται μόνο πόδια και κανένα άλλο μέλος του σώματος.
«Η εύρεση ενός ποδιού σε μια περιοχή, θεωρείται σπάνιο φαινόμενο. Η εύρεση δύο ποδιών που ανήκουν σε διαφορετικά άτομα, θεωρείται πως έχει πιθανότητες μία στο ένα εκατομμύριο. Η εύρεση τριών άσχετων μεταξύ τους ποδιών σε τόσο μικρό διάστημα, είναι τελείως τρελό», είχε δηλώσει ο αστυνομικός εκπρόσωπος Τύπου της Βασιλικής Καναδικής Αστυνομίας, μετά την εύρεση του τρίτου ποδιού.
Το φαινόμενο στο παρελθόν
Βέβαια και στο παρελθόν είχαν σημειωθεί εμφανίσεις ποδιών στην ευρύτερη περιοχή. Το 1887, είχε εμφανιστεί ένα πόδι σε παραλία στο Vancouver και το 1914, ένα πόδι μέσα σε παπούτσι, στο Kimsquit. Όμως αυτή η συχνότητα από το 2007 και μετά, φαίνεται αδιανόητη.
Η τελευταία αναφορά
Η πιο πρόσφατη ανακάλυψη ποδιού (!) ήταν την 1η Ιανουαρίου του 2019, όπου το πόδι βρέθηκε μέσα σε μία μπότα. Χάριν αυτής της μπότας, η αστυνομία ταυτοποίησε το πόδι με τον Antonio Neill, έναν νεαρό άντρα που αγνοούταν από τις 12 Δεκεμβρίου του 2016.
Στην κοντινή Washington
Στο ίδιο διάστημα, από το 2007 μέχρι το 2018, έχουν βρεθεί 5 πόδια στην πολιτεία της Washington. Ένα από αυτά, άνηκε σε μία γυναίκα που πήδηξε από μια γέφυρα, ένα άλλο σε έναν αγνοούμενο ψαρά και ένα τρίτο σε έναν άντρα που φαίνεται να αυτοκτόνησε. Τα άλλα 2 πόδια δεν έχουν ταυτοποιηθεί.
Η φάρσα (?)
Στις 18 Ιουνίου του 2008, στο Tyee Spit στο Vancouver, βρέθηκε για άλλη μια φορά ένα παπούτσι με ένα πόδι μέσα. Μόνο που αυτή τη φορά, μέσα στην κάλτσα βρέθηκε το πόδι ενός ζώου και όχι ανθρώπου. Η αστυνομία σχολίασε το γεγονός ως «φάρσα», κάτι που όμως ποτέ δεν αποδείχθηκε. Λίγο καιρό αργότερα, μια δεύτερη υποτιθέμενη «φάρσα» περιλάμβανε κόκαλα κοτόπουλου μέσα στην κάλτσα και το παπούτσι.
Οι «ιδιοκτήτες» αυτών των ποδιών
Μέχρι σήμερα, οι Αρχές έχουν ταυτοποιήσει ότι 9 από τα πόδια που έχουν βρεθεί, ανήκουν σε ανθρώπους που έχουν δηλωθεί ως αγνοούμενοι, μέχρι και 4 χρόνια πριν βρεθεί το συγκεκριμένο μέλος.
Οι διάφορες ερμηνείες του φαινομένου
Το θέμα προσφέρει μια νοσηρή γοητεία σε ανθρώπους που τους αρέσουν τα μυστήρια και έχει τραβήξει την προσοχή των ΜΜΕ. Όπως είναι αναμενόμενο, πολλές είναι οι θεωρίες για τους «ιδιοκτήτες» αυτών των ποδιών.
Η ιατροδικαστική υπηρεσία της Βρετανικής Κολομβίας ανακοίνωσε το 2017 ότι δεν έχουν καταφέρει να βρουν στοιχεία που να υποδεικνύουν ανθρωποκτονία, οπότε τα πόδια πιθανόν να προέρχονται από άτομα που σκοτώθηκαν είτε σε ατύχημα είτε από αυτοκτονία και αποκολλήθηκαν κατά το στάδιο της αποσύνθεσης του σώματος.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι τα πόδια συνδέονται με την συντριβή ενός αεροπλάνου στο κοντινό νησί Quadra, που είχε συμβεί το 2005, δύο χρόνια πριν την πρώτη εμφάνιση ποδιού.
Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι όλα τα παπούτσια που βρέθηκαν, ήταν κατασκευασμένα πριν από το 2004 (κάτι που όμως επίσημα δεν έχει επιβεβαιωθεί από τις Αρχές) και πιστεύουν ότι τα πόδια ανήκουν σε θύματα του μεγάλου τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού, το 2004.
Ένα κοντέινερ γεμάτο μετανάστες στον πάτο της θάλασσας ήταν μια ακόμη θεωρία που ακούστηκε.
Αρκετοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για θύματα ενός serial killer που έχει φετίχ με τα πόδια. (Ή – τουλάχιστον – με τον τεμαχισμό τους).
Άλλη μία θεωρία υποστηρίζει ότι το φαινόμενο οφείλεται στο νοσηρό χιούμορ κάποιου ανθρώπου που πιθανώς να εργάζεται σε νεκροτομείο.
Τέλος, επειδή το νότιο τμήμα της θάλασσας Salish (που είναι γνωστό και ως «Puget Sound»), εξυπηρετεί τη μητροπολιτική περιοχή του Σιάτλ, που φιλοξενεί μεγάλο μέρος της ηλεκτρονικής βιομηχανίας (Boeing, Amazon και Microsoft, μεταξύ άλλων) είχε ως αποτέλεσμα κάποιοι να ερμηνεύουν το μυστήριο με διάφορες «συνωμοσιολογίες» θεωρίες που έχουν να κάνουν με εξωγήινους, πλάσματα κάτω από τη γη, οντότητες που σε υπνωτίζουν μέσα από τον υπολογιστή, και πολλά άλλα.
Μια πιο επιστημονική θεωρία
Τι γίνεται ένα νεκρό σώμα που πέφτει στο νερό
Ο E.R. Donoghue, από το Ινστιτούτο Παθολογίας του Αμερικάνικου στρατού, είχε κάνει διατριβή στο θέμα το 1977. Σύμφωνα με τη διατριβή του, μόλις το πτώμα πέσει στο θαλασσινό νερό εάν το σώμα είναι γυμνό, υπάρχουν 69% πιθανότητες να επιπλεύσει για όσο διάστημα οι πνεύμονες του είναι γεμάτοι με αέρα. Σε αυτό το διάστημα θα παρασυρθεί από τα ρεύματα και τον αέρα και πιθανόν σύντομα να ξεβραστεί σε κάποια ακτή.
Ένα σώμα όμως με ρούχα ή ένα σώμα που οι πνεύμονες του έχουν γεμίσει με νερό, θα βυθιστεί. Σε αυτή την περίπτωση είτε θα πάει στον πάτο (ιδιαίτερα εάν τα ρούχα του έχουν μεγάλο βάρος) είτε θα μετακινηθεί από τα βαθιά ρεύματα. Χωρίς να συμβαίνει πάντοτε, όταν και εφόσον δημιουργηθούν οι συνθήκες στο σώμα που βρίσκεται στον πάτο, θα φουσκώσει και τότε θα ξανανέβει στην επιφάνεια.
Η αποσύνθεση του σώματος στις δύο περιπτώσεις
Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, ένα σώμα που επιπλέει θα αποσυντεθεί σχετικά γρήγορα.
Στο σώμα όμως που βρίσκεται στον πάτο της θάλασσας, λόγο της χαμηλής θερμοκρασίας αλλά και της πίεσης του νερού, θα μετατραπούν οι ιστοί του σε λιπώδη ιστούς (περίπου σαν σαπούνι). Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να περάσουν και χρόνια μέχρι το σώμα να αποσυντεθεί.
Βέβαια, υπάρχουν και οι θαλάσσιοι «καθαριστές», που δεν είναι άλλοι από ψάρια, καβούρια, αστακοί και άλλα θαλάσσια ζώα που δεν δυσκολεύονται να προσθέσουν το ανθρώπινο σώμα στο καθημερινό τους μενού. Σε αυτή την περίπτωση, ένα σώμα που έχει βυθιστεί, μπορεί να μετατραπεί σε σκελετό μέσα σε λίγες μόνο ώρες.
Τι ξεχωριστό έχουν τα πόδια
Συμπληρώνοντας την παραπάνω μελέτη, η ιατροδικαστής και μέλος του Κέντρου Εγκληματολογικής Έρευνας του Πανεπιστημίου Fraser, η Gail Anderson, σχολιάζει:
«Οι αστράγαλοι μας αποτελούνται κυρίως από μαλακό υλικό: συνδέσμους και συνδετικό ιστό. Επειδή οι “θαλάσσιοι καθαριστές” επιλέγουν πρώτα τα μαλακά μέλη του σώματος, πιθανόν να καταναλώσουν γρηγορότερα τους αστραγάλους, απελευθερώνοντας έτσι το πόδι που βρίσκεται μέσα στο παπούτσι, από το υπόλοιπο σώμα.
Επιπλέον, το παπούτσι – ιδιαίτερα το αθλητικό – έχει ελαφριά σόλα και αρκετό αέρα. Έτσι το αποκομμένο πόδι, με την άνωση που δημιουργείται, θα ανέβει στην επιφάνεια του νερού και θα ακολουθήσει την πορεία που θα το οδηγήσουν οι άνεμοι και τα ρεύματα.»
Την θεωρία αυτή σφραγίζει ο ωκεανολόγος Parker MacCready, δηλώνοντας ότι στη συγκεκριμένη περιοχή της θάλασσας Salish, οι άνεμοι, οι παλίρροιες και τα ρεύματα κινούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να λειτουργούν ως «παγίδα» στα διάφορα αντικείμενα που εισέρχονται από τον ωκεανό και είτε να παραμένουν μέσα στο νερό είτε να ξεβράζονται στις ακτές.
Και σε αυτή την «επιστημονική» θεωρία όμως, δεν μπορεί να απαντηθεί το γιατί έχουν βρεθεί μόνο πόδια κι όχι άλλα άκρα του σώματος, όπως τα χέρια ή το κεφάλι, που έχουν τις ίδιες πιθανότητες να αποκοπούν από τους θαλάσσιους «καθαριστές» με την ίδια ευκολία. (Ο λαιμός και οι καρποί έχουν επίσης μαλακό ιστό).
Το φαινόμενο του Salish Sea στη μυθοπλασία
Στο μυθιστόρημα του «Dregs» («Μούργα») του 2011, ο νορβηγός συγγραφέας Jørn Lier Horst, έχει μεταφέρει το φαινόμενο στις ακτές της νορβηγικής κωμόπολης Stavern και το έχει εμπλουτίσει με την σκληρή και ωμή αστυνομική πτυχή της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας.
Παρόμοια, το μυθιστόρημα «Crooked River» («Στραβό ποτάμι»), του 2020, από τους Douglas Preston και Lincoln Child, μετάφερε το φαινόμενο στις ακτές της Florida, προσαρμόζοντας το σε μια πιο θρίλερ απόδοση.
Στην Αμερικάνικη αστυνομική σειρά «Bones» («Κόκαλα») 2005-2017, στο επεισόδιο «The feet on the beach» («Τα πόδια στην παραλία») έχουν επιλέξει μια πιο ρεαλιστική τοποθεσία, τα Αμερικανο-Καναδικά σύνορα, για να αποδώσουν την δική τους ερμηνεία για το μυστήριο.
Συμπέρασμα
Τα γεγονότα συνδέονται με τέτοιον τρόπο που δύσκολα κανείς θα μπορέσει να λύσει αυτόν το γρίφο. Τα στοιχεία που μας δίνουν τα πόδια, οι πληροφορίες και τα δεδομένα είναι τόσο λίγα που ίσως τελικά ποτέ να μη διαλευκανθεί αυτό το μυστήριο.
Πάντως, μέχρι τώρα, δεν έχουν βρεθεί «τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι», ενώ αν πράγματι πρόκειται για περιπτώσεις ατυχημάτων, τότε επαληθεύεται ότι «όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια»…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ
Σχολιάστε