Μια μοναδική υπόθεση στην ποινική ιστορία του Βερολίνου ή αλλιώς… «το τέλειο έγκλημα»
Η ληστεία του πολυκαταστήματος KaDeWe στο Βερολίνο το 2009, ήταν ένα άνευ προηγουμένου σε μέγεθος και τόλμη θεαματικό έγκλημα.
Η εφημερίδα «Tagesspiegel» χαρακτήρισε την υπόθεση «μοναδική στην ποινική ιστορία του Βερολίνου», ενώ το ειδησεογραφικό περιοδικό «Der Spiegel» το περιέγραψε ως «Το τέλειο έγκλημα».
Ποιο είναι το «Kaufhaus des Westens»
Το «Kaufhaus des Westens» είναι ένα πολυτελές επταώροφο πολυκατάστημα του Βερολίνου, παγκοσμίως γνωστό ως «KaDeWe».
Χτισμένο πάνω σε έναν χώρο περίπου 200.000 τετραγωνικών μέτρων, πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο πολυκατάστημα της Ευρώπης (μετά το Harrod’s του Λονδίνου) και βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Βερολίνου κοντά στη διάσημη εμπορική λεωφόρο Kurfürstendamm και τον σιδηροδρομικό σταθμό Zoological Garden.
Η ιστορία του ξεκινάει από το 1907 και γρήγορα έγινε συνώνυμο του πολυτελούς τρόπου ζωής της ανώτερης τάξης στην πρωτεύουσα της χώρας.
Τον Νοέμβριο του 1943, ένα βομβαρδιστικό των Συμμάχων καταρρίφθηκε και έπεσε πάνω στο κτίριο, προκαλώντας του τεράστιες ζημιές. Η ερειπωμένη κατασκευή χρησιμοποιήθηκε από τον γερμανικό στρατό ως αμυντικό σημείο κατά τη διάρκεια της Μάχης του Βερολίνου το 1945.
Μετά τον πόλεμο, ξαναχτίστηκε και άνοιξε ξανά το 1956, αποτελώντας σύμβολο της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης σε αυτό που τότε ήταν το επίκεντρο του Δυτικού Βερολίνου. Οι κάτοικοι του Ανατολικού Βερολίνου θα πρέπει να έπιασαν με μανία τα Κομμουνιστικά Μανιφέστα τους καθώς κοιτούσαν με κιάλια και έβλεπαν 50.000 επισκέπτες να βγαίνουν καθημερινά από το κτήριο με σακούλες γεμάτες καταναλωτικά αγαθά που περιλάμβαναν ακόμη και γούνινα παλτά ή διαμάντια.
Ως εκ τούτου, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το KaDeWe αποτελεί τόσο σύμβολο και ορόσημο του Βερολίνου όσο και η Πύλη του Βρανδεμβούργου ή η Στήλη της Νίκης.
Η κινηματογραφική ληστεία
Τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής, 25 Ιανουαρίου του 2009, τρεις μασκοφόροι σκαρφάλωσαν σε μια τέντα του δεύτερου ορόφου του καταστήματος. Από εκεί διέρρηξαν ένα παράθυρο και μπήκαν μέσα.
Στη συνέχεια, οι τρεις άνδρες, σύμφωνα με την καταγραφή στις κάμερες ασφαλείας του κτηρίου, κατέβηκαν στον κεντρικό όροφο του καταστήματος με σκοινί, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο τους ανιχνευτές κίνησης και κατά συνέπεια την ενεργοποίηση του συστήματος συναγερμού. Κατόπιν κινήθηκαν με τέτοια ευελιξία και προσοχή, γεγονός που δείχνει ότι γνώριζαν που ήταν τοποθετημένοι οι αισθητήρες κίνησης και είχαν χαρτογραφήσει την διαδρομή τους με την παραμικρή λεπτομέρεια.
Οι φρουροί ασφαλείας – που κάθονταν στο γνωστό σε όλους μας από τις αντίστοιχες χολιγουντιανές ταινίες, δωμάτιο με τις κάμερες – δεν αντιλήφθηκαν το παραμικρό.
Όπως αποδείχθηκε, στόχος των ληστών ήταν το κοσμηματοπωλείο «Christ». Από τις θυρίδες, τα συρτάρια και τη βιτρίνα του εν λόγω κοσμηματοπωλείου, οι δράστες συγκέντρωσαν κοσμήματα, πετράδια και ρολόγια αξίας 6,8 εκατομμυρίων δολαρίων. Αφού μοίρασαν τη λεία τους σε σακίδια πλάτης επέστρεψαν με τον ίδιο τρόπο που είχαν έρθει. Για να μπορέσουν να χωρέσουν ολόκληρη τη λεία μέσα στα σακίδια, επανέλαβαν για δεύτερη φορά την ίδια διαδρομή και με τον ίδιο σιωπηλό τρόπο.
Στην πορεία της οριστικής τους επιστροφής, οι διαρρήκτες άφησαν πίσω τους τη σκάλα και το σκοινί που χρησιμοποίησαν.
Η διάρρηξη ανακαλύφθηκε μόλις το πρωί της επόμενης ημέρας (Δευτέρας).
Σύμφωνα με την εκπρόσωπο του καταστήματος, Petra Fladenhofer: «Αν και στο κατάστημα γίνεται απόπειρα ληστείας περίπου κάθε 10 χρόνια, δεν υπάρχει συγκρίσιμο έγκλημα σε ολόκληρη την ιστορία του καταστήματος».
Ο ιδιοκτήτης του «Christ» πρόσφερε ανταμοιβή 100.000 ευρώ, για οποιαδήποτε πληροφορία θα βοηθούσε στην ανάκτηση των κλοπιμαίων και η αστυνομία ξεκίνησε την αναζήτησή της.
Το λάθος των δραστών
Η σύλληψη και η οργάνωσης μιας τόσο καλοστημένης επιχείρησης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ιδιαίτερα έξυπνη και προσεκτική σπείρα. Έτσι, η έκπληξη των αστυνομικών ήταν μεγάλη όταν βρήκαν κοντά στο παράθυρο όπου διέφυγαν οι δράστες, στο κάτω μέρος της σκάλας που άφησαν πίσω, κι ένα από τα γάντια που φορούσαν!
Το είχε βγάλει ο δράστης πριν κατέβει; Του είχε πέσει από την τσέπη; Του είχε σκιστεί;… Σε κάθε περίπτωση η γκάφα φαίνονταν τεράστια.
«Η Σταχτοπούτα άφησε πίσω το γοβάκι της!» σκέφτηκαν ειρωνικά οι αρχές της Γερμανίας κι έτριβαν τα χέρια τους. Μία σταγόνα ιδρώτα πάνω στο γάντι θα τους οδηγούσε στην ανεύρεση του DNA δράστη.
Η έκπληξη του DNA
Προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν αυτή τη γκάφα, οι τεχνικοί του αστυνομικού εργαστηρίου ανέλυσαν κάθε εκατοστό του γαντιού και κατάφεραν να ανακτήσουν ένα δείγμα ιδρώτα από το εσωτερικό.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, ακόμα και κάτι τόσο ασήμαντο όσο μια σταγόνα ιδρώτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξαγωγή δείγματος DNA, κάτι που ακριβώς έκαναν οι τεχνικοί και βρήκαν γρήγορα ταίριασμα – και μάλιστα διπλό!
Ο υπολογιστής αναγνώρισε τα 27χρονα πανομοιότυπα δίδυμα Hassan και Abbas O. (Σημείωση: σύμφωνα με τη γερμανική νομοθεσία περί απορρήτου, δεν μπορούν να κατονομαστούν πλήρως ύποπτοι που δεν έχουν καταδικαστεί. Έτσι δίδεται μόνο το μικρό όνομα και το αρχικό γράμμα του επιθέτου).
Ποιοι είναι οι Hassan and Abbas O
Ο Hassan O. και Abbas Ο., γεννημένοι το 1982, ήταν «επαγγελματίες άνεργοι».
Τα δυο αδέλφια γεννήθηκαν στο Λίβανο, αλλά οι γονείς τους μετανάστευσαν στην Κάτω Σαξονία όταν τα παιδιά ήταν μόλις ενός έτους. Είχαν φτάσει ζητώντας άσυλο κάτι που δεν σταμάτησαν να ζητούν όλα αυτά τα χρόνια. Τα αδέρφια έλαβαν μόνο το «Fremdenpässe», ένα ειδικό είδος γερμανικού μη εθνικού διαβατηρίου που εκδίδεται σε αλλοδαπούς, καθώς η κυβέρνηση του Λιβάνου είχε αρνηθεί να τους εκδώσει τα κατάλληλα έγγραφα. Μέχρι και σήμερα δεν τους έχει χορηγηθεί άδεια μόνιμης διαμονής.
Όπως γνωρίζουμε, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στην παγκόσμια εγκληματολογία όπου αδέλφια συνεργάζονται στις απάτες τους.
Σύμφωνα με τον Michael Grunwald, εκπρόσωπο της εισαγγελίας και τα δύο αδέλφια είχαν ποινικό μητρώο για κλοπές και απάτες που χρονολογείται από την εφηβεία τους. Επιπλέον η αστυνομία πιστεύει ότι συνδέονται με μια εγκληματική συμμορία στο Βερολίνο που κάνει ένοπλες επιθέσεις και ασχολείται με πορνεία και εμπόριο ναρκωτικών.
Ένας φίλος των Hassan και Abbas O. αποκάλυψε ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που εκμεταλλεύονταν το ότι είχαν αυτή τη δυσδιάκριτη ομοιότητα. Στην πραγματικότητα, οι δυο τους είχαν μοιραστεί τις ώρες κοινωφελούς εργασίας που είχαν επιβληθεί ως ποινή στον έναν από τους δύο. Ταυτόχρονα, οδηγούσαν για μεγάλο διάστημα με την ίδια άδεια οδήγησης εξαιτίας της αναστολής της άδειας του ενός λόγω οδήγησης υπό την επήρεια μέθης.
Η σύλληψη
Με το γάντι στο χέρι η αστυνομία συνέλαβε τα δυο αδέρφια στις 11 Φεβρουαρίου στο Rotenburg an der Wümme στην Κάτω Σαξονία σε μια παράνομη στοά τυχερών παιχνιδιών.
Η κατηγορία ήταν για διάρρηξη, ένα αδίκημα που στη Γερμανία επισύρει ποινή φυλάκισης έως 10 ετών και σύμφωνα με την μεγάλη αξία των κλοπιμαίων θα δίδονταν το μέγιστο.
Το αδιέξοδο των αρχών
Οι ερευνητές γνώριζαν ότι τουλάχιστον ένας από τους δυο άνδρες που κάθονταν στα κελιά τους ήταν παρών στη ληστεία. Αλλά ποιος; Ή, μήπως ήταν και οι δυο; Αν κατηγορούσαν και τα δύο αδέρφια, ο ένας μπορεί να ήταν αθώος. Αν κατηγορούσαν μόνο έναν αδελφό, ο ένοχος μπορεί να έμενε ελεύθερος κι ο αθώος να κατέληγε στη φυλακή.
Και τα δύο αδέρφια αρνήθηκαν να συνεργαστούν με την αστυνομία κατά τη σύλληψή τους και δεν έδωσαν νέες πληροφορίες ή ομολογία.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Tagesspiegel «οι κανόνες της γερμανικής ποινικής διαδικασίας δεν επιτρέπουν τις πιο προηγμένες εξετάσεις DNA που – ίσως (και πάλι αμφίβολο για την εποχή) – θα μπορούσαν να κάνουν κάποια διαφοροποίηση μεταξύ πανομοιότυπων διδύμων, θεωρώντας τις ως ένα είδος παρέμβασης στην ιδιωτική ζωή και τα ανθρώπινα δικαιώματα». Δεν ήταν τυχαίο λοιπόν ότι στη συνέχεια η εφημερίδα χαρακτήρισε την υπόθεση: «μοναδική στην ποινική ιστορία του Βερολίνου».
Το πρόβλημα γίνεται ακόμα ξεκάθαρο κοιτάζοντας πιο προσεκτικά τη Γερμανική νομοθεσία. Στη Γερμανία κάθε άτομο πρέπει να δικαστεί ατομικά. Εφόσον δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθεί συγκεκριμένα σε ποιον από τους δύο ανήκει το DNA, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο κατά την ατομική τους δίκη.
Σε αναμονή της δίκης
Ο δικηγόρος των Hassan and Abbas O., Axel Weimann, σχολίασε για την άρνηση των πελατών του να συνεργαστούν:
«Όσοι σιωπούν δεν καλύπτουν απαραίτητα την ενοχή τους, αλλά απλώς κάνουν χρήση των συνταγματικών τους δικαιωμάτων».
Για το γάντι επίσης είπε: «το γεγονός ότι το γάντι με τα αποδεικτικά στοιχεία DNA το είχε φορέσει κάποια στιγμή κάποιο από τα δύο δίδυμα δεν αποτελεί απαραίτητα απόδειξη ότι κάποιο από τα δύο δίδυμα ήταν και στον τόπο του εγκλήματος, επειδή θα μπορούσε να το είχε τοποθετήσει εκεί κάποιος άλλος».
Όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι το Κρατικό Γραφείο Εγκληματολογικών Ερευνών (LKA) ταίριαξε το ύψος, το βάρος και την σωματική διάπλαση των Hassan και Abbas Ο. με τις φιγούρες δύο από των διαρρηκτών που καταγράφηκαν στις κάμερες ασφαλείας του KaDeWe.
Από πλευράς εισαγγελίας ξεκαθαρίστηκε ότι:
«Από τα στοιχεία που έχουμε, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τουλάχιστον ένα από τα αδέρφια συμμετείχε στο έγκλημα, αλλά δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί ποιο».
Ο ιατροδικαστής του Πανεπιστημίου της Κολωνίας, Peter M. Schneider, κατέθεσε:
«Τα πανομοιότυπα δίδυμα μοιράζονται το 99,99% των γενετικών τους πληροφοριών και οι μικροσκοπικές διαφορές είναι αδύνατο να απομονωθούν λόγω της φύσης τους τείνουν να είναι αυθόρμητες μεταλλάξεις που περιορίζονται σε ορισμένα όργανα ή ιστούς. Ο εντοπισμός αυτών των [διαφορών] θα ισοδυναμούσε με ανατομή των υπόπτων».
Ο ειδικός στο ποινικό δίκαιο Hans-Ullrich Paeffgen από το Πανεπιστήμιο της Βόννης, συμπλήρωσε:
«Τα χέρια μας είναι δεμένα σε μια υπόθεση όπως αυτή. Ο νόμος δεν μας επιτρέπει να κρατάμε κάποιον επ’ αόριστον μόνο και μόνο επειδή είναι ύποπτος για έγκλημα. Αυτό μπορεί να ισχύει διαφορετικά κάπου αλλού. Αλλά θα προτιμούσα να ζω σε μια χώρα όπου κανένας δεν καταδικάζεται λόγω έλλειψης οριστικών αποδεικτικών στοιχείων παρά σε ένα μέρος όπου μπορεί να φυλακίζονται αθώοι άνθρωποι».
«Αν το γάντι δεν ταιριάζει, πρέπει να αθωωθείς».
Το Σεπτέμβριο του 1995, στην περίφημη δίκη του O.J. Simpson που κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της γυναίκας του και του εραστή της, ο επικεφαλής δικηγόρος υπεράσπισης Johnnie L. Cochran στάθηκε ενώπιον των ενόρκων και τους προέτρεψε με μία φράση που έμεινε στην νομική ιστορία:
«If it (the glove) doesn’t fit, you must acquit» («Αν το γάντι δεν ταιριάζει, πρέπει να αθωωθείς»).
Ο δικηγόρος αναφερόταν στο γάντι που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος. Ο εισαγγελέας ζήτησε από τον O.J Simpson να φορέσει το γάντι που πιστεύεται ότι φορούσε ο δολοφόνος αλλά το γάντι ήταν πολύ στενό για το χέρι του O.J. Simpson.
Στην περίπτωση βέβαια των Hassan και Abbas O. είχαμε μια μικρή παραλλαγή της φράσης:
«Αν το γάντι ταιριάζει και στους δύο, πρέπει να αθωωθούν».
Η απελευθέρωση των Hassan and Abbas O
Κι αφού οι αρχές δεν είχαν άλλη επιλογή, στις 18 Μαρτίου, πριν η υπόθεση εκδικαστεί, οι Hassan και Abbas Ο. αφέθηκαν ελεύθεροι.
Τα δίδυμα «γελούν με το κράτος δικαίου σε αυτή τη χώρα», σχολίασε η γερμανική εφημερίδα «Bild».
«Είμαστε περήφανοι για το γερμανικό νομικό σύστημα και είμαστε ευγνώμονες», είπαν τα δυο αδέλφια στην καθημερινή εφημερίδα του Βερολίνου «Der Tagesspiegel» μετά την αποφυλάκισή τους.
Η αντίδραση της αστυνομίας
Μετά την απελευθέρωση των διδύμων, ο Bernhard Schodrowski, εκπρόσωπος του αστυνομικού τμήματος του Βερολίνου, δήλωσε ότι οι ανακριτές εξακολουθούν να εργάζονται σκληρά, αναζητώντας και τον τρίτο (πιθανόν και τέταρτο) συνεργάτη.
«Εάν προκύψουν νέα στοιχεία, μπορεί να εκδοθεί νέο ένταλμα σύλληψης εναντίων των Hassan and Abbas O. Η αστυνομία θα συνεχίσει να τους παρακολουθεί, ελπίζοντας να οδηγηθούν στη λεία. Όμως, με τα εντάλματα σύλληψης των αδελφών να έχουν ανασταλεί, είναι ελεύθεροι να ταξιδεύουν και οι αρχές δεν έχουν το δικαίωμα να παρακολουθούν τις τηλεφωνικές γραμμές τους ή τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς», εξήγησε ο αστυνομικός.
Παρόμοια παραδείγματα διδύμων
Η ιστορία των Hassan και Abbas O. δεν ήταν η πρώτη φορά που ένα πανομοιότυπο δίδυμο αποδείχτηκε αδύνατο να καταδικαστεί.
Ο George και ο Charles Fin είχαν υπηρετήσει και οι δύο στην Αεροπορία των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1952, αγόρασαν ένα δικινητήριο μεταφορικό C-46 ως το πρώτο αεροπλάνο σε μια αεροπορική εταιρεία που σχεδίαζαν να ξεκινήσουν. Ωστόσο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αμφισβήτησε τη νομιμότητα της αγοράς και προέβη σε κατάσχεση του αεροπλάνου. Ένας από τους αδελφούς έκλεψε το αεροσκάφος και το έκρυψε σε ένα αεροδρόμιο της ερήμου της Νεβάδα. Το αεροπλάνο βρέθηκε από το FBI και τα δύο αδέλφια βρέθηκαν μπροστά στη δικαιοσύνη.
Όμως, ο μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας της κλοπής δεν μπορούσε να πει ποιος αδελφός την είχε κάνει. Το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθούν οι κατηγορίες και τα δυο αδέλφια να αφεθούν ελεύθερα.
Στις ΗΠΑ, ένα δικαστήριο σε μια δίκη βιασμού στο Χιούστον βρέθηκε σε αδιέξοδο το 2005 όταν το DNA που ανακαλύφθηκε στον τόπο του εγκλήματος ταίριαζε με πανομοιότυπα δίδυμα που είχαν απαγάγει μαζί το θύμα τους. Έτσι, ενώ τα δύο αδέλφια ήταν ξεκάθαρα ένοχοι για την απαγωγή, δεν υπήρχε τρόπος να αποδειχθεί ότι και οι δύο είχαν συμμετάσχει στη σεξουαλική πράξη, κάτι που πιθανότατα είχε συμβεί.
Το 2011 ένας 19χρονος άνδρας ονόματι Sir Xavier Brooks σκοτώθηκε σε καυγά από πυροβολισμό έξω από ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης στην Αριζόνα.
Είκοσι μάρτυρες το είδαν να συμβαίνει, αλλά έδωσαν αντικρουόμενες αναφορές για το ποιος το έκανε. Οι μάρτυρες περιέγραψαν δύο πανομοιότυπα δίδυμα που διασκέδαζαν στο κλαμπ εκείνο το βράδυ. Κάποιοι έριξαν το φταίξιμο στον έναν, κάποιοι στον άλλο. Η αστυνομία ήταν πεπεισμένη ότι δράστης ήταν ο Orlando Nembhard, ένας εκ των δύο διδύμων, οπότε πέρασε περίπου 4 μήνες στη φυλακή περιμένοντας τη δίκη. Τελικά, με την αμφιβολία μήπως δράστης ήταν ο άλλος αδελφός, αφέθηκε κι ο Orlando ελεύθερος.
Στη Μαλαισία, το 2009, ένας άνδρας αθωώθηκε επειδή η εισαγγελία δεν μπόρεσε να αποδείξει εάν αυτός ή ο δίδυμος αδερφός του ήταν ο ιδιοκτήτης τεράστιας ποσότητας οπίου και μαριχουάνας που βρέθηκε σε ένα σπίτι στην Κουάλα Λουμπούρ. Κανένας από τους δεκάδες μάρτυρες δεν μπόρεσε με βεβαιότητα να πει ποιον από τους δύο έβλεπε ως ιδιοκτήτη όλο αυτό το διάστημα. Έτσι τα δύο αδέλφια παρέμειναν ελεύθερα. Σημειωτέο ότι για το συγκεκριμένο έγκλημα στη Μαλαισία επιβάλλεται η θανατική ποινή.
Η σύγχρονη Γενετική Μέθοδος
Για όλους εκείνους τους διδύμους (δεν αναφέρομαι στο ζώδιο), που διαβάζουν το άρθρο και σκέφτονται να ξεκινήσουν μια εγκληματική ζωή, οφείλω να δώσω μια προειδοποίηση.
Πριν ξεκινήσετε να επενδύσετε σε περίστροφα, σκάλες και σκοινιά, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η σύγχρονη επιστήμη έχει εργαστεί σκληρά για να καλύψει τα κενά που δημιούργησαν οι Hassan και Abbas O. το 2009.
Το 2017 ο Graham Williams, Ιατροδικαστής Βιολόγος / Καθηγητής Εγκληματολογικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Hull, επινόησε μια απλούστερη και πιο κομψή λύση για παρόμοιες περιπτώσεις. Βλέπετε, παρόλο που κληρονομούμε το γενετικό μας υλικό από τους γονείς μας, δεν παραμένει εντελώς σταθερό σε όλη μας τη ζωή. Αυτό οφείλεται εν μέρει σε βλάβες και μεταλλάξεις, αλλά και σε κάτι που ονομάζεται «επιγενετική».
Η επιγενετική είναι η μελέτη της έκφρασης του DNA μέσα στα κύτταρα και επηρεάζεται ακόμη κι από τον τρόπο ζωής του κάθε ανθρώπου: από τον τρόπο άσκησης, μέχρι τον ύπνο, το αλκοόλ που προτιμάει, το ιστορικό ασθενείας, κοκ. Τα πάντα μπορεί να προκαλέσουν αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο συνδέονται οι επιγενετικές χημικές ουσίες και να αλλάξει την έκφρασή του DNA.
Η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση διαφορών μεταξύ των διδύμων είναι εκπληκτικά απλή: λιώνεις το DNA.
Ουσιαστικά αυτό σημαίνει ότι ακόμη και όταν ο πραγματικός υποκείμενος κώδικας είναι πανομοιότυπος, διαφορετικοί τρόποι ζωής θα αποφέρουν διαφορετικές θερμοκρασίες τήξης όταν το υλικό DNA υποβάλλεται σε επεξεργασία με αυτόν τον τρόπο.
Έτσι το DNA στο γάντι που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος, θα μπορούσε σήμερα να είχε λιώσει και να συγκριθεί με το DNA που θα έπαιρναν από τους διδύμους με μια μπατονέτα από το μάγουλο. Και πλέον θα ταυτοποιούνταν μόνο με τον έναν από τους δύο.
Η ληστεία του KaDeWe το 2014
Δεδομένου του πόσο προσοδοφόρα ήταν η ληστεία του 2009, δεν προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι μια ακόμη ληστεία έγινε στις 20 Δεκεμβρίου του 2014. Η υπόθεση του 2014 ήταν πολύ λιγότερο κομψή από τη δική μας:
Στις 10:20 π.μ. σταμάτησε μπροστά από την είσοδο του πολυκαταστήματος ένα μαύρο αυτοκίνητο Audi A4 Avant. Από μέσα βγήκαν 4 μασκοφόροι με μαχαίρια, σφυριά και δακρυγόνα και επιτέθηκαν σε έναν αξιωματικό ασφαλείας τον οποίο και τραυμάτισαν με σπρέι πιπεριού. Στη συνέχεια εισέβαλαν στο τμήμα της Rolex, έσπασαν τα ντουλάπια και άρπαξαν ότι πρόλαβαν μέσα σε 3 λεπτά. Επέστρεψαν άμεσα στο αυτοκίνητο τους και παρόλο το ανθρωποκυνηγητό με την αστυνομία, κατόρθωσαν να διαφύγουν.
Έντεκα ακόμη μάρτυρες – πελάτες του καταστήματος νοσηλεύτηκαν για τραυματισμούς από δακρυγόνα.
«Οι κλέφτες ήρθαν με το φως της ημέρας, ήταν επαγγελματίες και καλά οργανωμένοι», είπε ο αρχηγός της αστυνομίας Jörg Radek.
Αργότερα διαπιστώθηκε ότι το αυτοκίνητο έφερε πινακίδες κυκλοφορίας που είχαν κλαπεί από άλλο όχημα το προηγούμενο βράδυ.
Η αξία της λείας τους δεν έγινε επίσημα γνωστή, αλλά υπολογίζεται, ότι δεν ξεπερνούσε τις 200.000 ευρώ.
Το κινηματογραφικό τέλος της ιστορίας
Την εποχή των ολοένα και πιο άγριων εγκλημάτων των ημερών μας, με συχνά φαινόμενα κατά συρροή δολοφόνων, γυναικοκτόνων και παιδοκτόνων, παρουσιάζει λίγο νοσταλγικό το να βλέπουμε μια καλή, κλασική υπόθεση όπου οι δράστες διαπράττουν ένα έγκλημα με τίποτε περισσότερο από την εξυπνάδα τους και ένα σχοινί για να μπουν μέσα.
Είναι το είδος του εγκλήματος που είναι εύκολο να ρομαντικοποιηθεί, όπως άλλωστε έχει συμβεί σε δεκάδες χολιγουντιανές ταινίες. Γι’ αυτό το λόγο θα ήθελα κι εγώ να επιστρέψω στην ιστορία των Hassan και Abbas O. και να τους τοποθετήσω σε μια κινηματογραφική σκηνή:
Τα δύο αδέλφια, μπαίνουν χαρούμενοι μέσα σε μια απομονωμένη επαρχιακή μονοκατοικία όπου τους περιμένει ο τρίτος άγνωστος συνεργάτης τους (που για σκηνοθετικούς λόγους θα του έδινα την μορφή μιας νέας και όμορφης κοπέλας) με τα κοσμήματα όλα απλωμένα πάνω στο μεγάλο τραπέζι του σαλονιού.
Το ρεαλιστικό τέλος της ιστορίας
Η παραγραφή της ληστείας στη Γερμανία διαρκεί δέκα χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι όποιος εμπλέκεται στο έγκλημα απολαμβάνει εγγυημένης ελευθερίας δίωξης από τότε που έληξε. Με άλλα λόγια, από το 2019 που παραγράφηκε το έγκλημα, οι Hassan and Abbas O. πιθανόν απολαμβάνουν ελεύθεροι μια πλούσια ζωή.
Κι ίσως το ρεαλιστικό τους τέλος να μην απέχει και πολύ από το κινηματογραφικό.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ
Σχολιάστε