Ένας άνθρωπος που έκανε τις φαντασιώσεις του πραγματικότητα
Ο Robert (Bob) Andrew Berdella Jr. (31 Ιανουαρίου 1949 – 8 Οκτωβρίου 1992) ήταν ένας από τους πιο βάναυσους κατά συρροή δολοφόνους των ΗΠΑ, ο οποίος απήγαγε, βίασε, βασάνισε και σκότωσε αρκετούς νεαρούς άντρες μεταξύ 1984 και 1987 στο Kansas City στο Missouri, αφού διατηρούσε τα θύματά του σε αιχμαλωσία έως και 6 εβδομάδων.
Έγινε γνωστός ως «The Kansas City Butcher» («ο Χασάπης του Κάνσας»), λόγω της πρακτικής του όπου διαμελούσε τα νεκρά σώματα και τα ξεφορτώνονταν μέσα σε σακούλες σκουπιδιών.
Μία ακόμη ονομασία του είναι «The Collector» («ο συλλέκτης»), εξαιτίας της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας που αποτέλεσε τη βάση των φαντασιώσεων του που στη συνέχεια έθεσε σε εφαρμογή.
Τα παιδικά χρόνια του Berdella
Ο Robert Berdella Jr. γεννήθηκε το 1949 στο Cuyahoga Falls του Ohio. Ο πατέρας του, Robert Berdella Sr., αυστηρά θρησκευόμενος καθολικός ιταλικής καταγωγής, ήταν τεχνικός στην Ford Motor Company. Η μητέρα του, Mary Berdella, ήταν νοικοκυρά ενώ είχε κι έναν 7 χρόνια μικρότερο αδελφό, τον Daniel Berdella.
Ως παιδί, ο Bob Berdella είχε χαρακτηριστεί πολύ έξυπνος, αλλά μοναχικός και αντικοινωνικός. Σωματικά ήταν ασθενικός, φορούσε χοντρά γυαλιά υψηλής μυωπίας και είχε υπέρταση με αποτέλεσμα να λαμβάνει καθημερινή φαρμακευτική αγωγή. Όπως ήταν αναμενόμενο, το bullying από τους νταήδες του σχολείου γινόταν σε καθημερινή βάση.
Από την άλλη, ο αδελφός του ήταν αθλητικός τύπος και πολύ κοινωνικός, με αποτέλεσμα ο πατέρας του να συγκρίνει διαρκώς τα δύο αδέλφια και να δημιουργεί στον Bob ένα αίσθημα αποτυχίας. Πέραν από την ψυχολογική βία που ασκούσε ο πατέρας στον Bob, δεν έλειπε και η σωματική βία. Περιστασιακά και με ασήμαντες αφορμές, τα δυο αδέλφια εισέπρατταν την τιμωρία με τη δερμάτινη ζώνη του πατέρα τους.
Τα εφηβικά χρόνια του Berdella
Κατά την εφηβεία του ο Berdella έκανε μία σχέση με ένα κορίτσι όπου και ανακάλυψε ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Όταν το 1965 πέθανε ο πατέρας του από καρδιακή προσβολή, ο Bob Berdella άρχισε σταδιακά να αποκτά αυτοπεποίθηση. Μελέτησε όλες τις θρησκείες αλλά κατέληξε κυνικός απέναντι σε όλες.
Ασχολήθηκε με τις τέχνες, κυρίως τη ζωγραφική και τη φωτογραφία, με τη συλλογή γραμματοσήμων και νομισμάτων και τη μαγειρική. Τότε ξεκίνησε να κάνει συλλογή από αντίκες.
Ταυτόχρονα, αλληλογραφούσε με διάφορους άγνωστους νεαρούς ανά τον κόσμο, που έβρισκε σε αγγελίες. Με αυτόν τον τρόπο βοηθούσε την αυτοπεποίθηση του, ενώ παράλληλα μάζευε γραμματόσημα απ’ όλο τον κόσμο για τη συλλογή του.
«The Collector»
Την ίδια χρονιά που έχασε τον πατέρα του, είδε για πρώτη φορά την ταινία που σημάδεψε όλη του τη ζωή. Η ταινία «The Collector», σε σκηνοθεσία William Wyler αποτελούσε την κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του John Fowles.
Η υπόθεση αυτής της ταινίας περιστρέφεται γύρω από έναν νεαρό άντρα συλλέκτη πεταλούδων, τον Freddie, που καταδιώκει και απαγάγει μια νεαρή γυναίκα, την Miranda. Την κρατά αιχμάλωτη στο υπόγειό του σπιτιού του και την θεωρεί ως ένα σπάνιο είδος, όπως κάποιες από τις πεταλούδες του. Μεταξύ των δύο αυτών νέων αρχίζει ένα παιχνίδι εξουσίας με αποτέλεσμα, μετά από αρκετές εβδομάδες, η γυναίκα πεθαίνει από αρρώστια παρά τις προσπάθειες του απαγωγέα της να την κρατήσει στη ζωή.
Τα κολεγιακά χρόνια του Berdella
Επειδή ήταν άριστος μαθητής, μετά την αποφοίτησή του ο Berdella γράφτηκε στο Ινστιτούτο Τέχνης του Kansas City, με φιλοδοξίες να γίνει καθηγητής κολεγίου. Από την πρώτη χρονιά θεωρήθηκε ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος σπουδαστής.
Τη δεύτερη όμως χρονιά, συμμετείχε σε μια ομάδα φοιτητών όπου ήταν αντιδραστικοί στο κατεστημένο ενώ πουλούσαν ναρκωτικά σε συμφοιτητές τους για το χαρτζιλίκι τους.
Μαζί τους συμμετείχε και σε βασανιστήρια ζώων.
Σε ηλικία 19 ετών, ο Berdella συνελήφθη επειδή προσπάθησε να πουλήσει μεθαμφεταμίνες σε έναν μυστικό αξιωματικό. Καταδικάστηκε σε ποινή πενταετούς φυλάκισης με αναστολή. Ένα μήνα, συνελήφθη και πάλι για κατοχή μαριχουάνας και LSD. Ισχυρίστηκε ότι τα είχε για προσωπική χρήση και όχι για εμπόριο. Λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, αν και πέρασε 5 ημέρες στη φυλακή, τελικά αφέθηκε ελεύθερος.
4315 Charlotte Street
Λόγω της άσχημης συμπεριφοράς του και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σκότωσε και διαμέλισε μια πάπια για να το παρουσιάσει στη συνέχεια ως έργο τέχνης, οι καθηγητές του του ζήτησαν να φύγει από τη σχολή. Έτσι, το 1969 ο Berdella αποσύρθηκε οικειοθελώς από το Ινστιτούτο Τέχνης του Kansas City αλλά επέλεξε να παραμείνει στην πόλη.
Εργάστηκε ως μάγειρας σε διάφορα εστιατόρια δημιουργώντας γρήγορα ένα πολύ καλό όνομα στο χώρο των σεφ. Το νέο του σπίτι ήταν στην περιοχή του Hyde Park, στο 4315 Charlotte Street.
Η νέα καθημερινότητα του Berdella
Εκείνη την περίοδο, ο Berdella έκανε μια σχέση με έναν ψυχολογικά ασταθή βετεράνο του Βιετνάμ. Ωστόσο, αν και ο Berdella δήλωνε ερωτευμένος, η σχέση δεν κράτησε πολύ.
Για να ξεπεράσει τον χωρισμό ο Berdella άρχισε να περνά τον ελεύθερο χρόνο του με εκδιδόμενους άντρες, τοξικομανείς και μικρο-εγκληματίες. Αρχικά γινόταν φίλος με αυτά τα άτομα και στη συνέχεια προσπαθούσε να τους βοηθήσει με όποιον τρόπο ερμήνευε ο ίδιος τη βοήθεια, ενώ συχνά τους φιλοξενούσε στο σπίτι του.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωνε ο ίδιος στους γείτονες του, ένιωθε «σαν ανάδοχος πατέρας» αυτών των προβληματικών ατόμων και «προσπαθούσε να τους βοηθήσει να βάλουν τάξη στη ζωή τους».
Στην πραγματικότητα, ένιωθε έναν έλεγχο πάνω τους και τους εκμεταλλεύονταν σεξουαλικά είτε δανείζοντας τους χρήματα είτε ως αντάλλαγμα επειδή τους φιλοξενούσε στο σπίτι του.
Το αλλόκοτο παζάρι του Bob
Το 1982, ο Berdella έκανε ένα ακόμη χόμπι του επάγγελμα. Άνοιξε ένα κατάστημα που το ονόμαζε «Bob’s Bizarre Bazaar» («Το αλλόκοτο παζάρι του Bob») , όπου πουλούσε και εμπορευόταν κυρίως πρωτόγονη τέχνη, κοσμήματα και αντίκες.
Εκεί γνώρισε και τον γιο ενός συναδέλφου / ανταγωνιστή, τον 19χρονο Jerry Howell.
Το πρώτο (γνωστό) θύμα: Jerry Howell
Ο Berdella έβαλε τον Jerry Howell στο αυτοκίνητο του με την πρόφαση ότι θα τον πήγαινε σε έναν διαγωνισμό χορού στο Merriam. Μέσα στο αυτοκίνητο του πρόσφερε αλκοόλ, στο οποίο είχε προσθέσει Valium και ακεπρομαζίνη, με αποτέλεσμα ο Howell να χάσει τις αισθήσεις του.
Όταν συνήλθε, βρισκόταν δεμένος στο κρεβάτι του Berdella. Μέσα στις επόμενες 28 ώρες αιχμαλωσίας, ο Berdella βίασε τον Howell, τον κακοποίησε σεξουαλικά με διάφορα αντικείμενα και του έκανε ενέσεις με φάρμακα, ενώ τον είχε φιμωμένο.
Ο Jerry Howell κατέληξε στις 5 Ιουλίου 1984 από ασφυξία που προκλήθηκε είτε από τον εμετό του είτε από υπερβολική δόση φαρμάκων.
Στη συνέχεια ο Berdella κρέμασε το άψυχο σώμα στο υπόγειο του πάνω από μία κατσαρόλα και του έκανε διάφορες τομές, ώστε να «στραγγίξει» το αίμα. Την επόμενη ημέρα, με τη βοήθεια ενός αλυσοπρίονου, τεμάχισε το πτώμα, μοίρασε τα μέλη σε σακούλες σκουπιδιών και τις πέταξε στα σκουπίδια.
Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε να κρατάει και ένα «ημερολόγιο βασανιστηρίων», όπου περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια τα βασανιστήρια που έκανε στα θύματά του.
Η πρώτη ανάκριση του Berdella
Ο Robert Berdella ήταν ένας από τους κύριους υπόπτους για την εξαφάνιση του Jerry Howell. Κατά την ανάκριση του από την αστυνομία του Kansas City ισχυρίστηκε ότι οδήγησε τον νεαρό στο Merriam όπως του είχε υποσχεθεί και στη συνέχεια ο ίδιος επέστρεψε στο σπίτι του. Από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν τον είχε ξαναδεί.
Η ιστορία του δεν έγινε πιστευτή από την αστυνομία οπότε συνεχίστηκε η ανάκριση. Ο Berdella τότε δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να πει τίποτε παραπάνω χωρίς την παρουσία του δικηγόρου του. Οι ανακριτές αποφάσισαν να τον αφήσουν να φύγει και να τον παρακολουθούν. Όμως έπειτα από ημέρες, αφενός δεν είχαν βρει τίποτα εναντίον του, αφ’ εταίρου ο ίδιος τους πήρε χαμπάρι ότι τον παρακολουθούσαν και τους απείλησε μέσω του δικηγόρου του ότι θα τους έκανε μήνυση για παρενόχληση εκτός εάν σταματούσε άμεσα η ανάκριση και η παρακολούθησή του.
Η αστυνομία αναγκάστηκε να αφήσει ήσυχο τον Berdella, κι εκείνος συνέχισε το έργο του.
Το επόμενο θύμα: Robert Sheldon
Στις 10 Απριλίου 1985, ο 20χρονος Robert Sheldon, ένας πρώην ένοικος του Berdella, του χτύπησε την πόρτα και τον ρώτησε εάν μπορούσε να τον φιλοξενήσει για λίγες μέρες. Αν και αρχικά αρνήθηκε, όταν δύο μέρες αργότερα επέστρεψε από τη δουλειά του και βρήκε τον Sheldon μεθυσμένο στο σαλόνι του, αποφάσισε να αποδεχθεί την φιλοξενία.
Ο Sheldon κρατήθηκε αιχμάλωτος στην κρεβατοκάμαρα του δεύτερου ορόφου για τρεις ημέρες.
Τα βασανιστήρια του, εκτός των άλλων, περιείχαν:
Το τρίψιμο του αριστερού του ματιού με το σφουγγάρι που καθάριζε την αποχέτευση.
Την εισαγωγή βελόνων κάτω από τα δάχτυλά του.
Το δέσιμο των καρπών του με σύρμα πιάνου με σκοπό να βλάψει τα νεύρα των χεριών του.
Το τάπωμα των αυτιών του με καλαφάτισμα (γέμισμα με στουπί και πίσσα) για να μειώσει την ακουστική του ικανότητα.
Όταν ο Berdella «βαρέθηκε» στις 15 Απριλίου 1985, τρεις ημέρες μετά την αιχμαλωσία του Sheldon, αποφάσισε να τον πνίξει με έναν σάκο δεμένο σφιχτά στο κεφάλι του.
Για δεύτερη φορά, το θύμα τεμαχίστηκε και κατέληξε στα σκουπίδια.
Τρίτο θύμα: Mark Wallace
Στις 21 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς, ένα βράδυ με σφοδρή καταιγίδα, ο Berdella βρήκε τον 27χρονο Mark Wallace να στέκεται κάτω από το υπόστεγο του και να περιμένει να κοπάσει η καταιγίδα. Ο Berdella, σαν «ευγενικός» πολίτης που ήταν, προσκάλεσε τον Wallace μέσα στο σπίτι του.
Βλέποντας τον μάλιστα να είναι σε υπερένταση, του πρότεινε να του κάνει μια ένεση χλωροπρομαζίνης με την εξήγηση ότι θα τον χαλάρωνε. Ο Wallace δέχτηκε πρόθυμα την προσφορά.
Όταν ο Wallace συνήλθε, 30 λεπτά αργότερα, βρισκόταν κι αυτός δεμένος στο κρεβάτι. Στα δικά του βασανιστήρια προστέθηκαν:
Υποδερμικές βελόνες σε διάφορους μύες της πλάτης του.
Κλιπ στις θηλές όπου ο Berdella του προκαλούσε ηλεκτροπληξία κάθε φορά που ο Wallace ετοιμαζόταν να χάσει τις αισθήσεις του.
Ήταν 23 Ιουνίου του 1985 όταν ο Mark Wallace ξεψύχησε, ύστερα από 30 περίπου ώρες βασανιστηρίων.
Αύξηση της βαρβαρότητας και 4ο θύμα: James Ferris
Ένα από τα άτομα που είχε φιλοξενήσει ο Berdella στο παρελθόν ήταν κι ο 25χρονος James Ferris. Όταν του ζήτησε στις 26 Σεπτεμβρίου 1985 μια ακόμη φιλοξενία, ο Berdella θεώρησε προσβολή το να αρνηθεί.
Παρόλη την βία στα πρώτα του 3 θύματα, ο Berdella ισχυρίστηκε στους ανακριτές του πως ό,τι είχε κάνει σε εκείνα τα θύματα δεν ήταν τίποτα μπροστά σε ότι έκανε στον James Ferris για 27 ώρες.
Τα βασανιστήρια περιλάμβαναν:
Επαναλαμβανόμενη χορήγηση ηλεκτρικού σοκ 7.700 Volt στον ώμο και τους όρχεις για έως και πέντε λεπτά την κάθε φορά.
Τοποθέτηση βελόνων υποδερμικά, στον λαιμό και τα γεννητικά όργανα.
Ο Ferris σταδιακά άρχισε να παραληρεί, αλλά ο Berdella συνέχισε τις σωματικές και σεξουαλικές του επιθέσεις έως ότου σημείωσε στο ημερολόγιο του ότι ο Ferris «δεν μπορούσε να αντέξει πάνω από 10–15 δευτερόλεπτα». Χωρίς να πτοείται όμως, ο Berdella συνέχισε ακούραστα μέχρι το θάνατο του Ferris.
Το πέμπτο θύμα: Todd Stoops
Ένας ακόμη πρώην φιλοξενούμενος του Berdella ήταν ο 23χρονος τοξικομανής Todd Stoops. Αν και οι δύο «φίλοι» είχαν να βρεθούν πάνω από 2 χρόνια, συναντήθηκαν τυχαία στο πάρκο Liberty Memorial Park του Kansas City στις 17 Ιουνίου 1986. Ο Berdella, χαρούμενος για τη συνάντηση, τον προσκάλεσε στο σπίτι του για μεσημεριανό γεύμα.
Ο Todd Stoops κρατήθηκε αιχμάλωτος για δύο εβδομάδες. Τα βασανιστήρια του αυξάνονταν σταδιακά σε ένταση και περιλάμβαναν: Ηλεκτροπληξία πάνω στα κλειστά μάτια του Stoops με στόχο την τύφλωσή του.
Καθαριστικό αποχέτευσης στο λάρυγγα με στόχο να μειωθεί η ένταση της φωνής του ώστε να μην ενοχλείται ο Berdella από τα ουρλιαχτά του θύματος του.
Με τη γροθιά του έσπασε το τοίχωμα του πρωκτού του Stoops, προκαλώντας αιμορραγία και εκκρίσεις.
Προς το τέλος της αιχμαλωσίας του Stoops, προσπάθησε να ταΐσει τον αιχμάλωτο του. παγωτό και σούπα, αν και ο Stoops «δεν μπόρεσε να κρατήσει τίποτα κάτω».
Την τελευταία μέρα της αιχμαλωσίας του, ο Stoops ήταν τόσο αδύναμος ο Berdella έγραψε στο ημερολόγιο ότι «δεν μπορούσε να αναπνεύσει σε καθιστή θέση».
Την 1η Ιουλίου 1986, ο Todd Stoops έχασε τη ζωή του, πιθανόν από σηπτικό σοκ που προκάλεσε το ρήγμα του πρωκτικού τοιχώματος.
Το έκτο θύμα: Larry Wayne Pearson
Ένας πελάτης στο κατάστημα του ήταν το επόμενο θύμα του Berdella. Ο 20χρονος Larry Wayne Pearson είπε στον Berdella ότι από μικρός του άρεσαν τα ταχυδακτυλουργικά τρικ και η μαγεία.
Στις 23 Ιουλίου του 1987ο Pearson μεταφέρθηκε με «μαγικό» τρόπο (μέθη και ένεση χλωροπρομαζίνης) στο υπόγειο του Berdella.
Σύμφωνα με τον Berdella, ο Pearson ήταν μακράν το πιο συνεργάσιμο από τα θύματά του. Την πέμπτη ημέρα της αιχμαλωσίας του, είχε ήδη υπομείνει βασανιστήρια όπως:
Ένεση στον λάρυγγα του Pearson με καθαριστικό αποχέτευσης για να μειωθεί η ικανότητα του να μιλάει δυνατά.
Επανειλημμένη χορήγηση ηλεκτροπληξίας.
Σπάσιμο πολλών οστών χεριών με μια σιδερένια ράβδο,
Τότε ο Pearson κέρδισε την εμπιστοσύνη του Berdella ως προς τη συνεχιζόμενη συνεργασία του στη σεξουαλική και σωματική του κακοποίηση. Ως μορφή ανταμοιβής, ο Berdella τον μετέφερε στον δεύτερο όροφο.
Μετά από έξι εβδομάδες αιχμαλωσίας, σε μια πράξη απόγνωσης, ο Pearson δάγκωσε βαθιά το πέος του Berdella και ούρλιαξε ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει να ανέχεται να του φέρονται με αυτόν τον τρόπο.
Ο Berdella κατανόησε το αίτημα του και σκότωσε τον Pearson χτυπώντας τον πρώτα με μια βέργα μέχρι να χάσει τις αισθήσεις του και στη συνέχεια πνίγοντας τον.
Ο Berdella στο νοσοκομείο
Στη συνέχεια ο Berdella πήγε στο νοσοκομείο για να λάβει θεραπεία για την πληγή του. Δεν δίστασε να καταθέσει ότι ένας άνδρας με το όνομα Larry Person είχε δαγκώσει βαθιά το πέος του κατά τη διάρκεια του στοματικού σεξ, προκαλώντας σοβαρό τραύμα.
Το τελευταίο θύμα: Christopher Bryson
Σε αναζήτηση νέου θύματος, τον Απρίλιο του 1988 ο Berdella επέλεξε τον Christopher Bryson, έναν 22χρονο εκδιδόμενο τον οποίο γνώρισε σε ένα gay bar και παρέσυρε στο σπίτι του με τη δικαιολογία του αγοραίου σεξ.
Στα προηγούμενα βασανιστήρια στον Bryson προστέθηκε αμμωνία στα μάτια ανά τακτά διαστήματα.
Την τρίτη ημέρα της σύλληψης του, ο Bryson είχε κερδίσει σχετική εμπιστοσύνη από τον Berdella. Έτσι τον έπεισε να του δένει τα χέρια του μπροστά του μετά τη σεξουαλική του κακοποίηση και όχι πάνω από το κεφάλι του και στις κολώνες του κρεβατιού με τη δικαιολογία ότι όταν ήταν δεμένα στο κρεβάτι περιορίζονταν η κυκλοφορία του αίματος του.
Η απόδραση
Την επόμενη ημέρα, την ώρα που ο Berdella βρισκόταν στη δουλειά του, ο Bryson με τη βοήθεια ενός κουτιού από σπίρτα που είχε χρησιμοποιήσει ο Berdella σε βασανιστήρια και είχε αφήσει κοντά του, κατόρθωσε να κάψει τα δεσμά του.
Όπως ήταν, γυμνός και με μόνο ένα κολάρο σκύλου στο λαιμό του, πήδηξε από το παράθυρο του δεύτερου ορόφου. Αν και έσπασε ένα κόκαλο στο πόδι του, κατόρθωσε να περπατήσει κουτσαίνοντας μέχρι έξω από ένα μηχάνημα ATM όπου τον βρήκε ένας περαστικός και κάλεσε την αστυνομία.
Η σύλληψη του Berdella
Ο Bob Berdella συνελήφθη με την κατηγορία απαγωγής, σεξουαλικής επίθεσης και κακοποίησης του Christopher Bryson.
Η έρευνα στο σπίτι της οδού Charlotte 4315
Οι ερευνητές ανακάλυψαν τα όργανα βασανιστηρίων του Berdella: σχοινιά, ένας σιδερένιος σωλήνας, δερμάτινες ζώνες, ένας ηλεκτρικός μετασχηματιστής, σύριγγες, φάρμακα. Ένα σιδεροπρίονο κι ένα αλυσοπρίονο με κηλίδες αίματος, σάρκα και ηβικές τρίχες.
Επιπλέον, ένα ανθρώπινο κρανίο, ένα μερικώς αποσυντεθειμένο ανθρώπινο κεφάλι, αρκετούς ανθρώπινους σπόνδυλους που είχαν κοπεί με σιδεροπρίονο και μαχαίρι, και αρκετά ανθρώπινα δόντια στοιβαγμένα σε δύο φακέλους.
Τα τεστ με λουμινόλη ανίχνευσαν αίματα στο υπόγειο και το δωμάτιο του δεύτερου ορόφου.
Προσωπικά αντικείμενα του Jerry Howell και του James Ferris, όπως το δίπλωμα οδήγησης, το πορτοφόλι, κ.ά.
Το κυριότερο όμως ήταν ότι βρέθηκαν 334 στιγμιαίες φωτογραφίες Polaroid όπου έδειχναν διάφορους άντρες να βασανίζονται μέσα στο σπίτι του Berdella. Κάποιες από τις φωτογραφίες έδειχναν τους άντρες νεκρούς. Μαζί με τις φωτογραφίες βρέθηκε και το «ημερολόγιο βασανιστηρίων» του Robert Berdella.
H Καταδίκη
Η ιατρική γνωμάτευση έκρινε ότι ο Berdella υπέφερε από μια καταθλιπτική διαταραχή προσωπικότητας. Επιπλέον, ήταν σεξουαλικός σαδιστής που κέρδιζε ακραία σεξουαλική διέγερση από την ταπείνωση, τον πόνο και τα βασανιστήρια στα οποία είχε υποβάλει τα θύματά του.
Παρά το γεγονός ότι περισσότεροι από 20 διαφορετικοί άνδρες απεικονίστηκαν σε στάσεις που υποδηλώνουν απώλεια των αισθήσεων ή θάνατο στις Polaroid που κατασχέθηκαν, ο Berdella ομολόγησε μόνο για τους 6 φόνους. Οι αρχές του Kansas City υποπτεύονται ότι οι φόνοι ήταν τουλάχιστον 8.
Καθώς οι ερευνητές δυσκολεύονταν να ταυτοποιήσουν όλα τα θύματα του, ο Bob Berdella ήρθε σε συμφωνία με το δικαστήριο. Δέχτηκε την παραδοχή των 6 εγκλημάτων του δίνοντας πλήρη περιγραφή των μεθόδων του, καθώς και κατονόμασε τα θύματα. Σε αντάλλαγμα για τη συνεργασία του, το δικαστήριο τον απάλλαξε από τη θανατική ποινή και τον καταδίκασε σε 6 φορές ισόβια κάθειρξη.
Διάφορες δηλώσεις του Berdella
Όπως δήλωσε ο Berdella στο δικαστήριο, τα θύματά του είχαν χάσει κάθε βαθμό ανθρωπιάς στα μάτια του από τη στιγμή της αιχμαλωσίας τους.
«Με το που τους έδενα και τους χρησιμοποιούσα, έπαυα να τους βλέπω ως ανθρώπους. Στα μάτια μου γίνονταν κάτι διαφορετικό από άνθρωποι. Πότε δεν με προβλημάτιζε το τι θα γίνονταν αν κάποιο από αυτά τα σώματα πέθαινε».
Διέψευσε κατηγορηματικά τις φήμες των ΜΜΕ ότι είχε εμπλακεί σε οποιαδήποτε μορφή σατανισμού ή ότι είχε πουλήσει τμήματα των σωμάτων των θυμάτων του στο κατάστημα του.
Δεν εξέφρασε ποτέ μεταμέλεια για τις πράξεις του.
«Ήμουν τυχερός που κατόρθωσα να μετατρέψω τις πιο σκοτεινές φαντασιώσεις μου σε πραγματικότητα», δήλωσε σε συνέντευξη του ο Robert Berdella.
(video: απόσπασμα από τη συνέντευξη του Robert Berdella)
Η φυλάκιση και το τέλος του Robert Berdella
Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Berdella υπέβαλε αρκετές καταγγελίες κατά σωφρονιστικών υπαλλήλων σχετικά με τις συνθήκες της φυλακής. Επίσης κατάγγειλε ότι δεν του παρείχαν την απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή για την καρδιά του, παρότι τα φάρμακα του ήταν συνταγογραφημένα από τους γιατρούς της φυλακής.
Στις 8 Οκτωβρίου 1992, ο Berdella πέθανε από καρδιακή προσβολή. Ήταν 43 ετών.
Στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο
Η ιστορία του Berdella μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2009 με τον τίτλο «Berdella». Τη σκηνοθεσία υπογράφουν οι William Taft και Paul South, ενώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Berdella ενσαρκώνει ο Seth Correa.
Πριν από την ταινία είχε κυκλοφορήσει, το 2004, το ντοκιμαντέρ «Bazaar Bizarre» σε σκηνοθεσία Benjamin Meade.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ
Σχολιάστε