Ο «δράκος της Δράμας» Κυριάκος Παπαχρόνης

Ένας από τους πιο διαβόητους εγκληματίες της δεκαετίας του ’80

Το 1981, ήταν η χρονιά που η Ελλάδα έγινε μέλος της ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, πρόδρομος της Ευρωπαϊκής Ένωσης).
Ήταν η χρονιά της Θύρας 7, όπου 21 άτομα ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου στο γήπεδο Καραΐσκάκη μετά τον αγώνα Ολυμπιακού – ΑΕΚ. Ήταν η χρονιά που ο μεγάλος σεισμός των 6,7 βαθμών Ρίχτερ με επίκεντρο τις Αλκυονίδες νήσους στον Κορινθιακό κόλπο, είχε ως αποτέλεσμα 20 νεκρούς, πολλούς τραυματίες και  μεγάλες καταστροφές.
Ήταν η χρονιά που για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου κερδίζει τις βουλευτικές εκλογές, με 48,06% και 172 έδρες.
Και τέλος, ήταν η χρονιά που ο έφεδρος αξιωματικός των ΛΟΚ, Κυριάκος Παπαχρόνης, ξεκίνησε την εγκληματική του δράση. Μια δράση που κράτησε περίπου 15 μήνες και τοποθέτησε το δράκο της Δράμας στο πάνθεον των μεγάλων εγκληματιών της χώρας μας.

(Τι από τα παραπάνω αποτέλεσε τραγωδία για τη χώρα και τι όχι, υπόκειται στην κρίση του καθενός)

Τα πρώτα του χρόνια

Ο Κυριάκος Παπαχρόνης γεννήθηκε το 1960 στην Ξάνθη.
Οι γονείς του, Χαράλαμπος και Εριφύλη Παπαχρόνη, διατηρούσαν ένα εστιατόριο – καφενείο, όπου ο Κυριάκος βοηθούσε από πολύ μικρός.

Στην εφηβεία του, όταν ήταν 14 χρονών, επισκέφθηκε μαζί με φίλους του έναν οίκο ανοχής. Η ιερόδουλη με την οποία επιχείρησε να κάνει σεξ τον προσέβαλε για τον αντρισμό του, αποκαλώντας τον «ανίκανο». Αυτή του η εμπειρία θα τον σημαδέψει και θα του δημιουργήσει ένα μίσος για όλες τις γυναίκες.

Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, ο Κυριάκος αποφάσισε να μετακομίσει στην Αθήνα και να μείνει προσωρινά σε κάποιον συγχωριανό του.
Εκεί εργάστηκε σε διάφορα ξενοδοχεία και κατέληξε στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου «Atlantic». Οι συνάδελφοί του αλλά και οι πελάτες είχαν αργότερα να πουν τα καλύτερα λόγια για το «χαμογελαστό και μελιστάλαχτο παλικάρι».

Παράλληλα ασχολούνταν με τον αθλητισμό. Ήταν πρωταθλητής στην πυγμαχία και στο καράτε. Ως Πανελλήνιος Αργυρός αθλητής στο Δέκαθλο, επιχείρησε να περάσει στη Γυμναστική Ακαδημία αλλά οι βαθμοί του ηταν πολύ χαμηλοί και δεν τον δέχθηκαν.

Όταν κατατάχθηκε στο στρατό, επέλεξε να κάνει τη θητεία του στις ειδικές δυνάμεις των ΛΟΚ (Λόχος Ορεινών Καταδρομών).
Στα 19 του χρόνια, ως έφεδρος αξιωματικός στην 5^η Μοίρα των ΛΟΚ της Δράμας, θα ξεκινήσει τη δράση του.

Η δράση του και τα εγκλήματά του το 1981

5 Σεπτεμβρίου 1981. Ο Κυριάκος Παπαχρόνης επισκέφθηκε έναν οίκο ανοχής στον Προφήτη Ηλία της Ξάνθης. Κατά την προσπάθεια του να κάνει σεξ με την 46χρονη ιερόδουλη Γραμμένη Θεοχαρίδου, για μια ακόμη φορά θα προσβληθεί και θα τσακωθεί μαζί της. Στη συνέχεια έφυγε έξαλλος από το χώρο. Μόλις λίγες ώρες αργότερα η ιερόδουλη θα σβήσει το κόκκινο φωτάκι έξω από την πόρτα της, ο Παπαχρόνης που περίμενε κρυμμένος απ’ έξω, κατάλαβε ότι η γυναίκα έμεινε πλέον μόνη. Την πέτυχε καθισμένη στο σαλόνι της να βλέπει τηλεόραση, όταν την έπιασε από το λαιμό και τη μαχαίρωσε μέχρι θανάτου.

20 Δεκεμβρίου 1981. Ο Παπαχρόνης πέρασε από μια «πιάτσα» όπου συνάντησε και πάλι μια ιερόδουλη που αναζητούσε στο δρόμο πελάτες. Αφού βεβαιώθηκε ότι δεν τον έβλεπε κανείς, τη μαχαίρωσε στην πλάτη. Εκείνη άρχισε να φωνάζει και ο Κυριάκος έφυγε εγκαταλείποντάς την, πριν προλάβουν να τον δουν οι περαστικοί που έτρεξαν στο σημείο.

30 Δεκεμβρίου 1981. Ο Παπαχρόνης παρακολούθησε μια «τσόντα» σε έναν κινηματογράφο πορνό της περιοχής. Αφού τελείωσε το έργο βγήκε «φτειαγμένος» να περπατήσει στο δρόμο. Εκεί συνάντησε μια 19χρονη φοιτήτρια που επέστρεφε στο σπίτι της. Την μαχαίρωσε 5 φορές αλλά έγινε αντιληπτός από τον πατέρα της που είχε βγει και την αναζητούσε, οπότε και το έβαλε στα πόδια.

Η δράση του και τα εγκλήματά του το 1982

15 Ιανουαρίου 1982. Ο Παπαχρόνης έκανε βόλτα στο σιδηροδρομικό σταθμό της Δράμας, αναζητώντας το επόμενο θύμα του. Αυτή ήταν μια νεαρή φιλόλογος την οποία παρέσυρε κάτω από την αερογέφυρα και χτυπώντας την επιχείρησε να τη βιάσει.

Ποτέ δεν ομολόγησε τι ήταν αυτό που τον έκανε να σταματήσει και να αφήσει τελικά την κοπέλα να φύγει. Πάντως οι περιγραφές της κοπέλας στην αστυνομία του επίδοξου βιαστή της, θα βοηθήσουν αργότερα στη σύλληψή του.

15 Αυγούστου 1982. Ο Παπαχρόνης βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη. Περπατώντας στην περιοχή του Αρχαιολογικού Μουσείου, θα συναντήσει τυχαία την Αναστασία (Σούλα) Αλεξανδρίδου, μια συνομήλικη του φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής που είχε γνωρίσει στην Δράμα. Θα μπει στο ίδιο λεωφορείο μαζί της και θα την ακολουθήσει μέχρι το σπίτι της, ζητώντας της επίμονα να κάνουν έρωτα. Η κοπέλα αρνήθηκε και του μίλησε άσχημα. Αυτό εκνεύρισε για μία ακόμη φορά τον Παπαχρόνη που της έκλεισε το στόμα τη στιγμή που η κοπέλα προσπάθησε να φωνάξει: «βοήθεια!».

Με την απειλή του μαχαιριού την παρέσυρε σε ένα δασάκι. Εκεί τη μαχαίρωσε πρώτα στο λαιμό, της έσκισε με το μαχαίρι τα ρούχα και τη βίασε. Στη συνέχεια τη χτύπησε και τη μαχαίρωσε ξανά εγκαταλείποντας την γυμνή, αφού πήρε μαζί του όλα της τα ρούχα και τα προσωπικά αντικείμενα για να τα ξεφορτωθεί αργότερα στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μενεμένης. Έκανε το λάθος όμως να κρατήσει τον αναπτήρα της κοπέλας, στοιχείο που αργότερα θα τον ενοχοποιήσει. Η Αναστασία Αλεξανδρίδου ξεψύχησε 2 ώρες αργότερα, από εσωτερική αιμορραγία και πνευμονική ασφυξία.

21 Σεπτεμβρίου 1982. Ο Κυριάκος Παπαχρόνης ήταν στη Δράμα όπου επιτέθηκε σε μια 23χρονη κοπέλα με σκοπό να τη βιάσει. Η κοπέλα του αντιστάθηκε και κατόρθωσε να ξεφύγει. 

1 Οκτωβρίου 1982. Και πάλι στη Δράμα, ο Παπαχρόνης επιτέθηκε σε μια 18χρονη κοπέλα έξω από το σπίτι της, η οποία του ξέφυγε αφού όμως την είχε πρώτα τραυματίσει σοβαρά με το μαχαίρι του.

25 Οκτωβρίου 1982. Στην Ξάνθη αυτή τη φορά, επιτέθηκε σε μια 32χρονη ιερόδουλη, την οποία επίσης τραυμάτισε σοβαρά.

8 Δεκεμβρίου 1982. Ο Παπαχρόνης επιτέθηκε στη Βασιλική Λαζαρίδου, μια 30χρονη καθαρίστρια και μητέρα 4 παιδιών. Την μαχαίρωσε στο πρόσωπο και την καρωτίδα και στη συνέχεια τράπηκε σε φυγή. Η κοπέλα όμως, που ήταν και το τελευταίο θύμα του Κυριάκου Παπαχρόνη, πρόλαβε να τον δει καλά και αργότερα τον αναγνώρισε ανεπιφύλακτα όταν τον έφεραν μπροστά της στο δωμάτιο του νοσοκομείου που νοσηλευόταν.

Σε όλες τις επιθέσεις του ο Κυριάκος Παπαχρόνης φορούσε τη στρατιωτική του στολή.

Οι έρευνες για τον εντοπισμό

Όλο αυτό το διάστημα, οι Αρχές στη Βόρεια Ελλάδα βρίσκονταν σε συναγερμό και αναζητούσαν το «δράκο της Δράμας».

Τα στοιχεία που είχε συγκεντρώσει η αστυνομία ήταν ότι επρόκειτο για γεροδεμένο νεαρό άντρα, μόνιμο ή έφεδρο αξιωματικό του Στρατού.
Έτσι, εκτός από την Αστυνομία, στις έρευνες συμμετείχε και ο Στρατός οργανώνοντας εσωτερική έρευνα στα στρατόπεδα της ευρύτερης περιοχής της Βορείου Ελλάδας. Ο Κυριάκος Παπαχρόνης τέθηκε επικεφαλής σε μια τέτοια ομάδα όπου αναζητούσε κι αυτός το δράστη που είχε σκορπίσει τον τρόμο στις γυναίκες της περιοχής!

Η σύλληψη

Ο Χρήστος Τριανταφυλλίδης και ο Τάσος Κοσμίδης ήταν δύο αξιωματικοί του στρατοπέδου όπου υπηρετούσε και ο Παπαχρόνης. Μετά την επίθεση στη Βασιλική Λαζαρίδου έψαξαν στα αρχεία για να δουν ποιοι στρατιωτικοί ήταν εκτός στρατοπέδου τη συγκεκριμένη νύχτα. Για καλή τους τύχη, εκείνο το βράδυ είχαν νυχτερινή άσκηση και είχε απαγορευθεί η έξοδος στους στρατιώτες. Μόνο ελάχιστοι αξιωματικοί είχαν βγει. Ένας από αυτούς ήταν κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Κυριάκος Παπαχρόνης, ο οποίος μάλιστα είχε καθυστερήσει να επιστρέψει κατά μία ώρα.

Ο υπεύθυνος του στρατοπέδου διέταξε την ανάκριση αυτών των ατόμων. Κατά την ανάκριση του, ο Παπαχρόνης δεν είχε άλλοθι για το που βρισκόταν εκείνη την ώρα, ήταν νευρικός, μασούσε τα λόγια του και γενικά φερόταν ύποπτα. Έτσι διατάχθηκε έρευνα στο σπίτι του. Εκεί βρέθηκαν τα μαχαίρια που χρησιμοποιούσε αλλά και ο αναπτήρας της Αναστασίας Αλεξανδρίδου, της δεύτερης κοπέλας που δολοφόνησε.

Στις 13 Δεκεμβρίου του 1982, αργά τη νύχτα, η Ασφάλεια της Δράμας θα συλλάβει τον Κυριάκο Παπαχρόνη, ως τον βασικό ύποπτο.

Η ανάκριση και η ομολογία του

Τα πρώτα στοιχεία εναντίον του Παπαχρόνη ήταν ήδη πολλά: Είχαν βρει τα μαχαίρια του, τον αναπτήρα του θύματος και τον αναγνώρισε χωρίς αμφιβολία η Βασιλική Λαζαρίδου.

Παρόλα αυτά, η αρχική στάση του Κυριάκου Παπαχρόνη ήταν να αρνηθεί τις κατηγορίες. Όταν όμως άκουσε τον ήχο των τακουνιών της γραμματέας που βρισκόταν στην ανάκριση, ερεθίστηκε (!) και αυτό αποτέλεσε αφορμή να παραδεχθεί τα εγκλήματά του, προσθέτωντας μάλιστα στις κατηγορίες που του πρόσαψε η αστυνομία, και άλλες δράσεις του:

Στις 12 Μαρτίου 1982 είχε τοποθετήσει δύο ωρολογιακές βόμβες στο Ταχυδρομείο και στο κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην Ξάνθη.
Στις 13 Μαρτίου 1982 είχε τοποθετήσει δύο ακόμη βόμβες σε δύο καταστήματα της Τράπεζας Πίστεως (τωρινή Alpha Bank) στην Καβάλα. Στις 16 Ιουνίου 1982, δεν είχε διστάσει να τοποθετήσει βόμβα, ακόμη και στην πύλη του στρατοπέδου που ο ίδιος υπηρετούσε στη Δράμα.
Είχε προκαλέσει εμπρησμό στο αεροδρόμιο της Καβάλας.

Το φετίχ του με τα γυναικεία παπούτσια επιβεβαιώθηκε όταν λίγο αργότερα είπε σε μία δημοσιογράφο της ΕΡΤ:
«Εσένα σ’ αγαπάω γιατί έχεις ψηλά τακούνια».

Τα ΜΜΕ και η απάντηση της μητέρας

Όπως ήταν αναμενόμενο, το θέμα πήρε τεράστιες διαστάσεις στον Τύπο και τα ΜΜΕ. Οι δημοσιογράφοι πολιορκούσαν όποιον έτυχε να έχει γνωρίσει τον Κυριάκο Παπαχρόνη και ζητούσαν ένα οποιοδήποτε σχόλιο.

Η δήλωση της μητέρας του, Εριφύλης Παπαχρόνη, εξηγούσε “ξεκάθαρα” την εγκληματική φύση του γιου της:
«Το ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με αυτό το παιδί. Έτρωγε πάντα πρώτα το γλυκό και μετά το φαγητό του!»

Η δίκη

Στις 14 Ιουνίου του 1983 ξεκίνησε η δίκη του Παπαχρόνη στο Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης αλλά υπό τη δικαιοδοσία του Διαρκούς Στρατοδικείου Καβάλας.

Η στάση του τις πέντε ημέρες που διάρκεσε η δίκη, ήταν προκλητική, αλαζονική και επιθετική.
Αναφέρθηκε αρκετές φορές στον ανδρισμό του, τη δύναμη του και την όμορφη εμφάνιση του.
Ακόμη κι όταν ο δικηγόρος υπεράσπισης του επιχείρησε να ζητήσει απαλλακτικά στοιχεία λόγω ψυχολογικών προβλημάτων, ο Κυριάκος Παπαχρόνης αρνήθηκε κατηγορηματικά, λέγοντας:
«Δεν έχτιζα τόσα χρόνια αυτό το κορμί για να το καταστρέψουν οι ψυχίατροι».

Απαντώντας σε πιέσεις δημοσιογράφων, δήλωσε:
«Θα αποδράσω και θα σφάξω πολύ κόσμο».

Η απολογία του

Κατά την απολογία του ο Κυριάκος Παπαχρόνης δήλωσε ότι, αν δεν τον έπιαναν, θα συνέχιζε την εγκληματική του δράση κατά των γυναικών επειδή μισούσε όλες τις γυναίκες.
Ως δικαιολογία για αυτό του το μίσος, πρόβαλε την ιστορία του όπου στα 14 χρόνια του είχε προσβληθεί από μία πόρνη.

Αίσθηση προκάλεσε η κυνική του περιγραφή των συναισθημάτων του κατά τη διάρκεια των εγκλημάτων του:
«Θόλωνε το μυαλό μου. Ήθελα να χτυπήσω. Έφθανα στο μεγαλείο. Την χτυπούσα, τελείωνε».
«Κάθε φορά που χτυπούσα, ένιωθα σαν να παίρνω ένα καινούργιο πιστοποιητικό του ανδρισμού μου».

Η καταδίκη του και οι ποινές

Στις 18 Ιουνίου 1983, ο Κυριάκος Παπαχρόνης κρίθηκε ένοχος για:

• 2 ανθρωποκτονίες από πρόθεση
• 4 απόπειρες ανθρωποκτονιών
• 2 προκλήσεις επικίνδυνων σωματικών βλαβών σε δύο από τα θύματά του
• 8 απόπειρες βιασμού
• 1 κλοπή
• 9 περιπτώσεις οπλοφορίας και οπλοχρησίας

Το δικαστήριο δεν δέχτηκε κανένα ελαφρυντικό που ζητούσε η υπεράσπιση: ούτε το ακαταλόγιστο των πράξεων του, ούτε το λευκό ποινικό μητρώο, ούτε το νεαρό της ηλικίας, ούτε των πράξεων εν βρασμό ψυχής.
Η ποινή που του επέβαλε το δικαστήριο ήταν «δις εις θάνατον και κάθειρξη 23 ετών».

Ακούγοντας την ποινή του ο Κυριάκος Παπαχρόνης δήλωσε μπροστά στις κάμερες:
«Καλύτερα να εκτελεστεί η απόφαση παρά να σαπίσω τα υπόλοιπά μου χρόνια μέσα στις φυλακές. Έζησα μέχρι αυτή την ηλικία, γυμνάστηκα, διασκέδασα τη ζωή όσο μπόρεσα, από ΄δω και πέρα δε θέλω να έχω οδυνηρές εμπειρίες από τη ζωή. Στα 6 μέτρα να τελειώνουμε»…
«Στείλτε με στο απόσπασμα γιατί αν βγω πάλι τα ίδια θα κάνω».

Τελικά η ποινή του τον Ιούλιο του 1984 μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη με δικαίωμα αποφυλάκισης στα 20 χρόνια.

Πριν οδηγηθεί στη φυλακή

Η Αγγελική Νικολούλη, νεαρή τότε ρεπόρτερ της εφημερίδας «Απογευματινή» είχε ανακαλύψει ότι ο Κυριάκος Παπαχρόνης είχε μια μόνιμη σχέση με τη 16χρονη Ντίνα.
Εικάζεται ότι λίγο πριν οδηγηθεί στη φυλακή, ο Παπαχρόνης είχε ένα σύντομο διάλογο με την αγαπημένη του:
«Με φοβάσαι, Ντίνα;»
«Όχι, Κυριάκο».
«Μα είμαι ο δράκος».
«Δεν έχει καμία σημασία για μένα, αγαπημένε μου».
«Με μισείς;»
«Όχι, σε λατρεύω».

Το προφίλ του δράκου της Δράμας

Ο ίδιος ο Κυριάκος Παπαχρόνης είχε δικαιολογήσει τις πράξεις του ως συνέπεια του παιδικού τραύματος που είχε στα 14 του με την ιερόδουλη. Από τότε γεννήθηκε το μίσος του για τις γυναίκες. Ένα μίσος που χρόνο με το χρόνο θέριευε μέχρι που ξέσπασε με αυτόν τον βίαιο και τραγικό τρόπο. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν αυτό το περιστατικό ήταν αληθινό ή απλώς μια «βολική δικαιολογία» που κατασκεύασε ο ίδιος.

Σε συνέντευξη του στην Αγγελική Νικολούλη είχε δηλώσει ότι υπεραγαπούσε τη μάνα του. Μια φορά όταν ήταν μικρός την είχε δει να βάζει έντονο κόκκινο κραγιόν. Όταν πήγε στα 14 του στον οίκο ανοχής, η ιερόδουλη φορούσε επίσης κόκκινο κραγιόν. Αυτό του θύμισε τη μάνα του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να έρθει σε στύση. Αυτή ήταν και η αφορμή που η ιερόδουλη τον προσέβαλε.

Πολλά είναι τα ναρκισσιστικά στοιχεία της προσωπικότητάς του.
Το ότι κατά τη διάρκεια των εγκλημάτων του φορούσε τη στρατιωτική του στολή, κάτι που τον στοχοποιούσε και που διευκόλυνε τις Αρχές να τον αναγνωρίσουν, δείχνει ότι θεωρούσε τη στολή τόσο απαραίτητο αξεσουάρ που άξιζε να το ρισκάρει. Η στολή αύξανε την χαμηλή αυτοπεποίθησή του, και τόνιζε τον ανδρισμό του. Έκλεινε μέσα της τις φοβίες του, το άγχος του, την ανωριμότητα του, την ανικανότητά του να διαχειριστεί την απόρριψη, τις ανασφάλειες του. Και έξω από τη στολή, εμφανιζόταν η πλασματική εικόνα του κυρίαρχου ρωμαλέου αρσενικού.

Μια άλλη πιθανή ερμηνεία που τον έκανε να φοράει τη στολή του κατά τη δράση του, είναι το ότι ένιωθε ότι βρισκόταν σε κάποια διατεταγμένη αποστολή.

Οι ψυχίατροι που τον εξέτασαν είπαν ότι έπασχε από αλγολαγνεία. Πρόκειται για μια σαδομαζοχιστική τάση σύμφωνα με την οποία το άτομο διεγείρεται σεξουαλικά όταν προκαλεί πόνο στον εαυτό του ή σε άλλους. Στην περίπτωση του Παπαχρόνη που η σωματική ρώμη ήταν η μοναδική απόδειξη του ανδρισμού του, ικανοποιούνταν όταν έφτανε τα όρια του στα άκρα (εξού και ήταν πρωταθλητής σε πολεμικές τέχνες). Παράλληλα όμως, ικανοποιούνταν και όταν προκαλούσε τον πόνο στα θύματά του.

Τα χρόνια της φυλακής

Ο Κυριάκος Παπαχρόνης αποδείχτηκε δύσκολος κρατούμενος. Κατά την προφυλάκιση του στις φυλακές της Κέρκυρας, ήταν επιθετικός, χτυπούσε συγκρατούμενους του και πρωτοστατούσε σε μικρο-εξεγέρσεις.
Μετά τη δίκη του μεταφέρθηκε στις Στρατιωτικές φυλακές Θεσσαλονίκης, όπου συνέχισε να δημιουργεί επεισόδια.

Όταν τελικά μεταφέρθηκε στις φυλακές της Λάρισας, άρχισε σταδιακά να συνειδητοποιεί την κατάστασή του και να ηρεμεί.
Ζωγράφιζε και διάβαζε πολλά βιβλία κυρίως ψυχολογίας και θεολογίας. Περνούσε αρκετό χρόνο στην εκκλησία της φυλακής και του άρεσε να ψέλνει.
Βοηθούσε στην οργάνωση και τη λειτουργία του σχολείου δεύτερη ευκαιρίας.
Πολλοί ήταν αυτοί που μιλούσαν πλέον για έναν «άλλον» άνθρωπο. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν ο διευθυντής του σχολείου και ο εφημέριος.

Τα ερωτικά γράμματα

Με τον εγκλεισμό του «δράκου» στη φυλακή, πολλές γυναίκες ένιωσαν ανακούφιση και ασφάλεια, αλλά και μίσος για τον άνθρωπο που τους είχε στερήσει αυτά τα συναισθήματα τόσο καιρό. Δεν είχαν όμως όλες την ίδια αντίδραση.

Ο Κυριάκος Παπαχρόνης, ο όμορφος και ρωμαλέος αξιωματικός με το αγγελικό πρόσωπο, είχε πολλές «serial killer groupies», όπως λέγονται. Τα ερωτικά και γεμάτα πάθος γράμματα που λάμβανε καθημερινά ήταν κάτι πρωτόγνωρο, όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για την ελληνική κοινωνία. Ερωτικές επιστολές από γυναίκες που δήλωναν ερωτευμένες μαζί του, που του ορκίζονταν αιώνια αγάπη, αφοσίωση και θαυμασμό.

Το φαινόμενο αυτό, ο παράλογος έρωτας δηλαδή που νιώθει κάποιος (κυρίως γυναίκες) για δολοφόνους, βιαστές και γενικά ανθρώπους που έχουν διαπράξει ιδιαιτέρως βίαια, αποτρόπαια και ειδεχθή εγκλήματα, οι επιστήμονες το έχουν ονομάσει «υβριστοφιλία» ή αλλιώς «Σύνδρομο Bonnie και Clyde». (Θα αναφερθούμε εκτενέστερα σε μελλοντικό άρθρο). 

Η αποφυλάκιση

Στις 8 Δεκεμβρίου του 2004, παρά την αντίθετη εισήγηση της εισαγγελίας, ο Κυριάκος Παπαχρόνης, έπειτα από 21,5 χρόνια στη φυλακή, αφήνεται και πάλι ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. Θα έπρεπε να εμφανίζεται στο αστυνομικό τμήμα της πόλης που θα έμενε κάθε 15 ημέρες. Και αυτή η πόλη διαμονής του, δεν θα μπορούσε να είναι η Δράμα, η Ξάνθη ή η Θεσσαλονίκη.
Ήταν πλέον 44 ετών.

Κατά την αποφυλάκισή του, έκανε την παρακάτω γραπτή δήλωση στους δημοσιογράφους:
«Πριν από 22 χρόνια, παρασυρόμενος από την ακρισία της ηλικίας και κυρίως από τις φαυλεπήβολες συναναστροφές μου, πουλήσαμε όλοι μας τις ψυχές μας στον Εωσφόρο -όπως ο Φάουστ- κι εγώ προσωπικά έχασα, λαμβάνοντας εξοντωτική ένδικη μισθαποδοσία. Ζητώ από τη θεσπίζουσα πολιτεία, από την κοινή γνώμη, συγγνώμη από “μέσης ψυχής” για εκείνα τα απεχθή φορτία των ανομιών μου και υπόσχομαι στο εφεξής να διαβιώ “εν αγνεία και σεμνή πολιτεία…” και φυσικά “άμεμπτος εν παντί…”»!

Τα χρόνια μετά

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο Κυριάκος Παπαχρόνης αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα σωφρονισμού, μιας και από την αποφυλάκιση του μέχρι σήμερα δεν έχει δώσει κανένα δικαίωμα, δεν έχει απασχολήσει τις Αρχές και ζει μια αξιοπρεπής ζωή.
Για χρόνια ζούσε στη Λάρισα με την αρραβωνιαστικιά του Λίνα Τόλιου.

Κατά καιρούς εργάστηκε σε εργοστάσια της περιοχής, ενώ κάποια επιπλέον χρήματα βγάζει πουλώντας δικές του αγιογραφίες και χειροποίητα σταυρουδάκια.
Στα σχέδια του είναι να εκδώσει την αυτοβιογραφία του.

Σύμφωνα με άρθρο στο oneman.gr (4.9.2021), τον Φεβρουάριο του 2020, νοσηλεύτηκε με οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο στο νοσοκομείο της Κοζάνης.
Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι ζει σε κάποιο χωριό του Νομού.

«Στείλτε με στο απόσπασμα γιατί αν βγω πάλι τα ίδια θα κάνω», είχε πει κατά τη δίκη του ο Κυριάκος Παπαχρόνης.
Ευτυχώς για όλους μας, δεν κράτησε αυτή του την υπόσχεση και ο «δράκος» μέσα του δείχνει  – μέχρι σήμερα – κοιμισμένος…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ