Μπορεί ένα βιβλίο να σκοτώσει;

Η υπόθεση της Ann Woodward και άλλες περιπτώσεις θανάτων που συνέβησαν με αφορμή ένα βιβλίο

Παρ’όλη τη ραγδαία εξέλιξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του διαδικτύου, ακόμη και σήμερα καθημερινά διαβάζονται εκατομμύρια βιβλία κάθε είδους. Κάποια από αυτά αφήνουν στο τέλος τους μια αδιαφορία στον αναγνώστη. Κάποια άλλα τον επηρεάζουν είτε σε μικρό είτε σε μεγαλύτερο βαθμό. Άλλωστε, το είδος των βιβλίων που διαβάζουμε συχνά καθορίζει την προσωπικότητά μας.
Δυστυχώς όμως, ένα βιβλίο δεν έχει πάντοτε θετική επιρροή πάνω μας. Υπάρχουν και οι ακραίες περιπτώσεις όπου ο θάνατος ενός ή και περισσοτέρων ανθρώπων οφείλεται απλώς και μόνο στην ανάγνωση ενός βιβλίου.
Ας δούμε μερικές από αυτές τις περιπτώσεις…

Ποια ήταν η Ann Woodward

Η Evangeline Lucille Crowell (12.12.1915 – 10.10.1975) ήταν Αμερικανίδα μοντέλο, showgirl, και εκφωνήτρια του ραδιοφώνου. Γεννήθηκε στο Pittsburg, στο Kansas από συντηρητικούς γονείς. Ο πατέρας της M. Jesse Crowell ήταν συνταγματάρχης στο στρατό. 
Μετά την αποφοίτηση της από το λύκειο, η Evangeline έπιασε δουλειά σε ένα κοσμηματοπωλείο. Συναναστρεφόταν με πλούσιες πελάτισσες κι έτσι έβλεπε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής από αυτόν που είχε ζήσει η ίδια μέχρι τότε.

Όταν οι γονείς της πήραν διαζύγιο μετακόμισε στο Kansas City. Γρήγορα όμως η πόλη δεν μπορούσε να χωρέσει τις φιλοδοξίες της νεαρής καλλονής και το 1937 αποφάσισε να ακολουθήσει ην τύχη της στη Νέα Υόρκη. Ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής και χορού και άλλαξε το όνομά της σε Ann Eden.
Στη Νέα Υόρκη εργάστηκε ως μοντέλο στο πρακτορείο «John Robert Powers», ως χορεύτρια σε night clubs και ως εκφωνήτρια στο ραδιόφωνο. Το 1940 οι «Times» την ανακήρυξαν «το πιο όμορφο κορίτσι του ραδιοφώνου».

Όμως ακόμη δεν είχε κατορθώσει να πετύχει το στόχο της, που ήταν να μπει στην υψηλή κοινωνία.  

Ποιος ήταν ο Billy Woodward

Ο 65χρονος William Woodward Sr. (ο πρεσβύτερος) ήταν τραπεζίτης από εξέχουσα οικογένεια του τραπεζικού χώρου και ένας από τους πιο πλούσιους άντρες της Νέας Υόρκης. Ήταν Πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας (Central Hanover Bank & Trust) στο Ανόβερο και στενός φίλος του βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδου Η’, που είχε εγκαταλείψει το θρόνο για να παντρευτεί μία κοινή θνητή, την Αμερικανίδα Wallis Simpson.

Εκτός όμως από πλούσιος τραπεζικός, ο Woodward ήταν και διάσημος εκτροφέας αλόγων, έχοντας στην κατοχή του το «Belair Farm», το παλαιότερο ιπποτροφείο της Αμερικής, στο Maryland.

Μία επίσκεψη του στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης «FeFe’s Monte Carlo» στη Νέα Υόρκη ήταν αρκετή για να μαγευτεί από την όμορφη Ann, την showgirl του μαγαζιού, και γρήγορα να την κάνει ερωμένη του.
Όμως η Ann δεν αρκέστηκε στον πατέρα.
Η ομορφιά της σαγήνεψε και τον γιο, τον 21χρονο  William Woodward Jr (ή Billy Woodward).

Ως ντροπαλός νέος, χωρίς μεγάλη εμπειρία από γυναίκες, ο Billy δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο φλερτ της έμπειρης και κατά 5 χρόνια μεγαλύτερης του, Ann.

Ο πλούσιος γάμος

Παρά τις αντιρρήσεις της πεθεράς της, Elizabeth Odgen Cryder Woodward, το 1943 οι καμπάνες της Μνημειακής Επισκοπικής Εκκλησίας του Αγίου Λουκά στην Tacoma της Washington χτύπησαν χαρμόσυνα.
Οι γονείς της Ann δεν παραβρέθηκαν στο γάμο, μιας και η Ann, θέλοντας να αποκρύψει την ταπεινή καταγωγή της, είχε δηλώσει ότι ήταν ορφανή.

Η Ann Eden έγινε πλέον Ann Woodward, μιας και παντρεύτηκε τον Billy Woodward. Με πείσμα και επιμονή η Ann έγινε τελικά όχι μόνο αποδεχτή από την υψηλή κοινωνία αλλά και πολύ δημοφιλής στους κοσμικούς κύκλους.
Σύντομα το ζευγάρι απέκτησε έναν γιο τον William Woodward III (Willie).

Η σχέση του ζευγαριού

Ο γάμος της Ann Woodward δεν ήταν ευτυχισμένος. Ο Billy ενοχλούνταν από την διαρκή ανάγκη της Ann για προβολή και άρχισε να έχει εξωσυζυγικές σχέσεις. Η σχέση του με την Ιταλίδα πριγκίπισσα Donna Marina Torlonia ήταν η αφορμή που ξεχείλισε το ποτήρι. (Η Marina Torlonia ήταν γιαγιά της γνωστής ηθοποιού και μοντέλου, Brook Shields).

Οι καυγάδες του ζευγαριού ήταν πλέον πολύ έντονοι, αλλά η Ann δεν σκόπευε να τον αφήσει. Το 1947 γέννησε τον δεύτερο γιο τους, τον James. Παρά το νέο μέλος, ο Billy ζήτησε διαζύγιο για να ζήσει με την Marina. Έφυγε μάλιστα από το σπίτι για 10 ημέρες. 

Η Ann, μη θέλοντας να χάσει τα κεκτημένα της (τον πλούτο και την κοινωνική της θέση) αρνήθηκε, και απείλησε το σύζυγό της με κοινωνικό διασυρμό εάν εκείνος επέμενε στο διαζύγιο. Ταυτόχρονα προσέλαβε έναν δικηγόρο ο οποίος συνέταξε ένα χαρτί όπου η Ann είχε εξωφρενικές απαιτήσεις σε περίπτωση διαζυγίου.
Ο Billy αναγκάστηκε να αφήσει στην άκρη το διαζύγιο και επέστρεψε και πάλι στο σπίτι του. Από τότε ξεκίνησαν να κοιμούνται σε διαφορετικές κρεβατοκάμαρες.

Ωστόσο το ζευγάρι συνέχισε να παρευρίσκεται μαζί σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, να φωτογραφίζονται αγκαλιά και να παριστάνουν τους ευτυχισμένους.

Το 1953 ο πατέρας του Billy πεθαίνει, αφήνοντας του την τεράστια περιουσία του, καθώς και το «Belair Farm». Η ενασχόληση με τα άλογα τράβηξε από κοινού το ενδιαφέρον του Billy και της Ann, με αποτέλεσμα να τα ξαναβρούν μεταξύ τους.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1955, ο Billy ταξίδεψε στο Kansas για την αγορά ενός αεροπλάνου. Εκεί, στην γενέτειρα της Ann, o Billy έκανε μια μικρή έρευνα για τη ζωή της γυναίκας του όπου ανακάλυψε ότι δεν ήταν ορφανή αφού βρήκε τον πατέρα της. Διαπιστώνοντας ότι του είχε πει ψέματα για το παρελθόν της, ο Billy εξαγριώθηκε και ζήτησε για μια ακόμη φορά διαζύγιο. Όμως κατά την επιστροφή του, είχε να αντιμετωπίσει ένα νέο πρόβλημα…

Η τελευταία ημέρα του Billy Woodward

Στο Oyster Bay, στη γειτονιά που ζούσε το ζευγάρι, είχαν σημειωθεί μια σειρά από διαρρήξεις. Ο Billy είχε πάθει εμμονή με αυτό και έβαλε στόχο να πιάσει ο ίδιος τον διαρρήκτη.
Για αυτόν τον λόγο, έδωσε στην Ann μια καραμπίνα να την έχει στο δωμάτιο της ενώ στο δικό του δωμάτιο κράτησε μία καραμπίνα και ένα περίστροφο.

Στις 30 Οκτωβρίου 1955 η Ann Woodward και ο σύζυγος της ήταν προσκεκλημένοι σε ένα πάρτι που διοργάνωσε η  Florence Tucker Baker προς τιμήν του Δούκα και της Δούκισσας του Windsor, στο Long Island. Καθ’ όλη την διάρκεια του πάρτι, το ζευγάρι μιλούσε με τους φίλους τους για αυτές τις διαρρήξεις. Έδειχναν ενθουσιασμένοι.

Λίγο πριν τις 1 π.μ. το ζευγάρι επέστεψε στο σπίτι του. Και οι δύο έπεσαν εξαντλημένοι για ύπνο.  

Ο θάνατος του Billy Woodward

Δυο ώρες αργότερα, η Ann ξύπνησε από κάποιο δυνατό θόρυβο που άκουσε και που προερχόταν από το διάδρομο έξω από την κρεβατοκάμαρά της. Τρομαγμένη πήρε την καραμπίνα που είχε δίπλα της, άνοιξε την πόρτα και βγήκε έξω.
Μπροστά της είδε μια σκιά να κινείται προς το δωμάτιο του συζύγου της. Πυροβόλησε δυο φορές. Η μία σφαίρα είχε βρει το θύμα της στο κεφάλι με αποτέλεσμα να πέσει νεκρό στο πάτωμα.
Η Ann πλησίασε προσεκτικά. Και τότε συνειδητοποίησε τι είχε κάνει. Η Ann Woodward είχε σκοτώσει τον σύζυγό της. Αμέσως κάλεσε ασθενοφόρο.

Η αστυνομία στον τόπο του εγκλήματος

Οι αστυνομικοί που ήρθαν πρώτοι στο σπίτι βρήκαν την Ann να κλαίει πάνω από το γυμνό πτώμα του Billy.

Ο ντετέκτιβ William Cahn, υπεύθυνος της έρευνας, έλεγξε το σπίτι για ίχνη παραβίασης. Δεν βρήκε κανένα στοιχείο που να υποδεικνύει ότι κάποιος ξένος είχε μπει στο σπίτι. Επίσης παρατήρησε ότι η Ann Woodward, που την βρήκαν να κλαίει πάνω από το πτώμα, φορούσε σουτιέν κάτω από το νυχτικό της, κάτι που τον παραξένεψε:
«Μόνο μία ψύχραιμη γυναίκα, θα σκεφτόταν να φορέσει σουτιέν κάτω από το νυχτικό πριν έρθει η αστυνομία», σχολίασε.

Για μια ακόμη φορά, η Ann Woodward έγινε πρωτοσέλιδο. Μόνο που αυτή τη φορά τα σχόλια δεν ήταν κολακευτικά. Το περιοδικό «Life» χαρακτήρισε την πράξη της ως «ο πυροβολισμός του αιώνα».

Η ετυμηγορία

Τρεις ημέρες μετά το περιστατικό η αστυνομία βρήκε στην περιοχή ένα κλεμμένο αυτοκίνητο. Στο πορτ-παγκάζ του υπήρχαν όπλα και κοσμήματα. Τα αποτυπώματα στο αυτοκίνητο οδήγησαν στη σύλληψη του Γερμανού μετανάστη Paul Words. O Words παραδέχτηκε ότι εκείνο το βράδυ είχε προσπαθήσει να διαρρήξει το σπίτι των Woodwards. Ενώ όμως βρισκόταν μέσα στο σπίτι άκουσε τον πυροβολισμό και έφυγε γρήγορα.

Πολλοί ήταν αυτοί που ισχυρίστηκαν ότι ο επίδοξος ληστής είχε πληρωθεί αδρά από την πεθερά της Ann για να αποφύγει το διασυρμό της οικογένειας στα δικαστήρια.
Και πράγματι, η Ann Woodward δεν έφτασε ποτέ μπροστά σε δικαστήριο. Η εισαγγελία μαζί με μια κριτική επιτροπή της κομητείας Nassau θεώρησε το γεγονός ως ατύχημα και δεν της απαγγέλθηκε καμία κατηγορία.

Η κοινή γνώμη όμως είχε διαφορετική άποψη. Όλοι πίστευαν ότι η Ann δολοφόνησε τον σύζυγό της για να καρπωθεί την περιουσία του. Αμέσως έκλεισαν οι πόρτες της υψηλής κοινωνίας για την Ann Woodward, η οποία αναγκάστηκε να πάρει τα παιδιά της και να μείνει για μεγάλο διάστημα μαζί με την πεθερά της. Συνέχισε τη ζωή της ταξιδεύοντας διαρκώς και κάνοντας εφήμερες σχέσεις με νεαρότερους άντρες.

Το βιβλίο του Truman Capote

Ο γνωστός συγγραφέας Truman Capote έγραψε το 1975 ένα βιβλίο με τίτλο «Answered Prayers in Esquire» (στα ελληνικά «όταν οι προσευχές εισακούονται»). Αν και μυθιστόρημα, το βιβλίο αποτέλεσε πληγή για την υψηλή κοινωνία μιας και αποκάλυπτε σκάνδαλα για τη ζωή γνωστών του Capote, εξεχόντων προσωπικοτήτων της εποχής: William S. Paley, Babe Paley, Happy Rockefeller, Gloria Vanderbilt και Ann Woodward, αποτελούσαν μέρος από αυτές τις προσωπικότητες.

Η ηρωίδα του Capote – που στο βιβλίο ονόμασε Ann Cutler – περιέγραφε τη ζωή της Ann Woodward και την παρουσίαζε ως ψυχρή δολοφόνο.  

Για λόγους προώθησης, τον Σεπτέμβριο του 1975 ο Truman Capote αποφάσισε να διαρρεύσει κάποια αποσπάσματα από το ανέκδοτο βιβλίο του, στο περιοδικό «Esquire». 

Ένας φίλος της Ann Woodward που διάβασε το άρθρο στο περιοδικό, της τηλεφώνησε για να την ενημερώσει. Μόλις η Ann διάβασε με τη σειρά της το περιοδικό, σκέφθηκε την κατακραυγή που θα ακολουθούσε. Έχοντας πλέον στερηθεί την κοινωνική ζωή που τόσο λαχταρούσε, αυτό ήταν το «κερασάκι στην τούρτα».

Φόρεσε το καλύτερο της φόρεμα, έβαλε το make up της και περιποιήθηκε τον εαυτό της σαν να πήγαινε σε μία από τις δεξιώσεις που σύχναζε στο μακρινό παρελθόν.
Η Ann Woodward, έδωσε τέλος στη ζωή της παίρνοντας μια κάψουλα κυανίου.
Το σώμα της ανακαλύφθηκε την επόμενη ημέρα στις 10 Οκτωβρίου 1975 στο διαμέρισμά της στην Πέμπτη Λεωφόρο.

Τα επακόλουθα

Η Elizabeth Woodward, πεθερά της Ann, δήλωσε για το θάνατο της νύφης της:
«Λοιπόν, αυτό ήταν. Η Ann πυροβόλησε τον γιο μου και ο Truman Capote μόλις την δολοφόνησε. Τώρα υποθέτω ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για αυτό πλέον».

Σε τηλεοπτική συνέντευξή του για το βιβλίο του ο Truman Capote είχε δηλώσει πριν από την έκδοσή του:
«Αυτό το βιβλίο είτε θα το σκοτώσω εγώ, είτε εκείνο θα με σκοτώσει».

Η κυκλοφορία του βιβλίου του είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του από τους κοσμικούς του φίλους. Απομονώθηκε, εθίστηκε σε ναρκωτικά και αλκοόλ και τελικά πέθανε το 1984 από υπερβολική κατανάλωση χαπιών.

Η συνέχιση της τραγωδίας

Και οι δυο γιοι που είχαν αποκτήσει ο Billy και η Ann Woodward, είχαν τραγική κατάληξη.
Μετά το θάνατο του πατέρα τους, αφού έμειναν για σύντομο διάστημα με την μητέρα τους στο σπίτι της γιαγιάς τους, στάλθηκαν σε οικοτροφείο στην Ελβετία.

Ο νεότερος γιος, James, πολέμησε στο Βιετνάμ και εθίστηκε στην ηρωίνη. Ένα χρόνο μετά την αυτοκτονία της μητέρας του, το 1976, έδωσε τέλος στη ζωή του πηδώντας από το μπαλκόνι του διαμερίσματός του στο Manhattan. 
Ο μεγαλύτερος γιος William, αφού τελείωσε το Πανεπιστήμιο του Harvard έγινε δημοσιογράφος. Το 1999, χωρίς να έχει φανερά ψυχολογικά προβλήματα, ακολούθησε το παράδειγμα του αδελφού του πηδώντας από το παράθυρο του διαμερίσματός του στο κενό.

Η ιστορία στα Μedia

Μία από τις απεικονίσεις του περιστατικού ήταν στο μυθιστόρημα του Dominick Dunne του 1985, «The Two Mrs. Grenvilles». Το βιβλίο μετατράπηκε σε δραματική τηλεοπτική μίνι σειρά το 1987.

8 ακόμη βιβλία που κατέληξαν να σκοτώσουν πολλούς ανθρώπους

«Malleus Maleficarum»

Το διάσημο βιβλίο των Δομινικανών μοναχών Heinrich Kramer και Jacob Sprenger, «Malleus Maleficarum» (αγγλ. «The Hammer of Witchcraft», ελλ. «Η σφύρα των μαγισσών»), πρωτο-δημοσιεύτηκε στη Γερμανία το 1487 και γνώρισε επανειλημμένες επανεκδόσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο για εκκολαπτόμενους κυνηγούς μαγισσών, το οποίο άναψε τις φλόγες της θρησκευτικής υστερίας στο απόγειο της προτεσταντικής μεταρρύθμισης της Ευρώπης.

Το βιβλίο χωρίζεται σε τρεις ενότητες.

Το πρώτο μέρος αποσκοπεί στο να αποδείξει ότι υφίσταται η μαγική τέχνη ή η μαγγανεία. Επιπλέον, εξηγεί γιατί οι γυναίκες, λόγω της πιο αδύναμης φύσης και της κατώτερης νοημοσύνης τους, είναι από τη φύση τους πιο επιρρεπείς στις παγίδες του Σατανά απ’ ό,τι οι άνδρες.

Το δεύτερο μέρος του Malleus Maleficarum περιγράφει τις μορφές της μαγικής τέχνης καθαυτές. Εκθέτει λεπτομερώς πώς οι μάγισσες δένουν με μάγια. Σημαντική έμφαση δίνεται στη Συμφωνία με το Διάβολο.

Το τρίτο μέρος περιγράφει τις μεθόδους για τον εντοπισμό και την καταδίκη ή την εξόντωση των μαγισσών. Αν η κατηγορούμενη μάγισσα δεν ομολογούσε με τη θέλησή της την ενοχή της, θα έπρεπε να βασανιστεί ώστε τελικά να ομολογήσει. Δίνεται στους δικαστές η οδηγία, αν είναι απαραίτητο, να παροδηγούν την κατηγορούμενη υποσχόμενοι έλεος αν τελικά ομολογούσε.

Παρότι το βιβλίο καταδικάστηκε από την επίσημη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία το 1490, συνέχισε να χρησιμοποιείται κατά κόρον σε δίκες μαγισσών, ακόμη και από τους Προτεστάντες.

Το βιβλίο αναμφίβολα υποκίνησε το θάνατο αμέτρητων αθώων θυμάτων.

«Coma»

Στο «Coma» («Κώμα») του Robin Cook, φαινομενικά υγιείς άνθρωποι μπαίνουν στο νοσοκομείο για μικρές ασθένειες. Στο νοσοκομείο πέφτουν θύματα εγκληματιών γιατρών που, αφού κοιμίζουν τους ασθενείς τους, αφαιρούν όργανα και στη συνέχεια τα πουλούν στο παράνομο εμπόριο.

Πρόκειται για συναρπαστική ιστορία που όμως είχε ως αποτέλεσμα μετά την έκδοση του βιβλίου το 1977  – το οποίο έγινε αμέσως best seller και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1978 – να μειωθεί κατά 60% η εθελοντική δωρεά οργάνων, εξαιτίας του φόβου που τους προκάλεσε το βιβλίο και η ταινία.

Κατά συνέπεια, πολλοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, δεν τα κατάφεραν.

Σημείωση: Στην ταινία πρωταγωνιστούσε η Geneviève Bujold και ο Michael Douglas. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε με τον τίτλο: «Το μυστήριο του θαλάμου 8».

«Baby and Child Care»

 Ο παιδίατρος Dr. Benjamin Spock παρακινούσε στο βιβλίο του τους νέους γονείς να βάζουν τα μωρά τους να κοιμούνται μπρούμυτα και όχι ανάσκελα. Λίγα μόλις χρόνια αργότερα, οι γιατροί ερευνητές αποφάνθηκαν ότι η συγκεκριμένη στάση που πρότεινε το βιβλίο αποτελούσε την κύρια αιτία του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS).

Μέχρι να ενημερωθεί ο κόσμος και να αποσυρθεί από την κυκλοφορία το βιβλίο, εκατοντάδες βρέφη είχαν χάσει τη ζωή τους.

«The Secret Agent: A Simple Tale»

Το βιβλίο του Joseph Conrad ήταν ένα εκπληκτικό αστυνομικό, κατασκοπευτικό μυθιστόρημα και σε πολλά θέματα προφητικό.

Ταυτόχρονα όμως, σύμφωνα με την ομολογία του Ted Kaczynski (γνωστός και ως «Unabomber»), αποτέλεσε την «Βίβλο» και πηγή έμπνευσης του που τον ώθησε στις βομβιστικές του επιθέσεις. Το αποτέλεσμα ήταν ο θάνατος 3 ατόμων και ο τραυματισμός 23.
O Ted Kaczynski δήλωσε ότι είχε διαβάσει το βιβλίο περισσότερες από μια ντουζίνα (12) φορές.

Η ιστορία του Ted Kaczynski έγινε τηλεοπτική ταινία το 1996 με τίτλο «Unabomber: The true story» και μίνι τηλεοπτική σειρά με τίτλο «Manhunt: Unabomber» το 2017.

«A Clockwork Orange»

Το βιβλίο του Anthony Burgess και η κινηματογραφική του μεταφορά στη μεγάλη οθόνη από τον Stanley Kubrick το 1971 (στα ελληνικά ο τίτλος ήταν «το κουρδιστό πορτοκάλι») αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για αρκετά εγκλήματα. Το μυθιστόρημα μιλάει για μια συμμορία, η οποία επιτίθεται στους φτωχούς και αβοήθητους ανθρώπους. Όχι μόνο τους κλέβουν αλλά και τους βιάζουν.

Το 1972, ένας 16χρονος δήλωσε ότι εμπνεύστηκε από την ταινία όταν δολοφόνησε τον 14χρονο συμμαθητή του.
Το 1973, μια συμμορία στην Ολλανδία βίασε μια νεαρή κοπέλα τραγουδώντας το «Singin’ in the rain» αντιγράφοντας με αυτόν τον τρόπο το έγκλημα του ήρωα της ταινίας, Alex, όπως ακριβώς και στην ταινία.

Μέχρι και σήμερα πολλοί είναι οι εγκληματίες που δήλωσαν ότι επηρεάστηκαν από την συγκεκριμένη ταινία ή το βιβλίο.

«Foundation Series»

Στο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας του Isaac Asimov, παρουσιάζονται οι σκοτεινές απόψεις του μαθηματικού Hari Seldon. Επιπλέον περιστρέφεται γύρω από το πώς μια μυστική κοινωνία προσπαθεί να μετατραπεί σε θρησκεία για να μπορέσει να επιβιώσει.

Η ιαπωνική λατρεία «της ημέρας της μοίρας» Aum Shinrikyo (κατά λέξη «Υπέρτατη Αλήθεια» με ηγέτη τον Shoko the Asahara διακήρυττε ότι το τέλος ήταν κοντά, χρησιμοποιώντας ως βάση για το κήρυγμά τους το συγκεκριμένο βιβλίο. Όταν όμως το τέλος τελικά δεν ήρθε την προκαθορισμένη ημερομηνία του 1995, ο Shoko the Asahara επέλεξε να αντιδράσει απελευθερώνοντας αέριο sarin στο μετρό του Τόκιο.
12 νεκροί και 5.000 τραυματίες ήταν τα θύματα αυτού του βιβλίου.

«The Turner Diaries»

Το βιβλίο του Andrew Macdonald πραγματεύεται τον ρατσισμό και την πολιτική.

Λέγεται ότι ενέπνευσε τον Timothy McVeigh  για να προβεί στον περίφημο βομβαρδισμό του Ομοσπονδιακού κτιρίου Alfred P. Murrah της Oklahoma το 1995. Το περιστατικό έμοιαζε εξαιρετικά με ένα περιστατικό που περιγράφονταν στο μυθιστόρημα.
Όταν ο McVeigh συνελήφθη, η αστυνομία βρήκε ένα αντίγραφο του βιβλίου στο αυτοκίνητό του.

Η συγκεκριμένη βομβιστική επίθεση ήταν η πιο θανατηφόρα τρομοκρατική ενέργεια στις ΗΠΑ πριν από τις επιθέσεις της 11^ης Σεπτεμβρίου. Σκότωσε 168 άτομα (19 εκ των οποίων ήταν παιδιά) και τραυμάτισε 680 άλλους.

«Jaws»

Αν και σε αυτή την περίπτωση δεν έχουμε την παρακίνηση για την εξόντωση ανθρώπων αλλά ζώων, αξίζει να σημειωθεί.

Το βιβλίο «Jaws» του Peter Benchley και η εξαιρετικά δημοφιλής κινηματογραφική προσαρμογή του το 1975 από τον μαιτρ Steven Spielberg, παρουσίασαν στον κόσμο ότι οι καρχαρίες είναι τόσο επικίνδυνοι που πρέπει να εξοντωθούν. Στην Ελλάδα η ταινία κυκλοφόρησε με τον ακόμα πιο τρομακτικό τίτλο: «Τα σαγόνια του καρχαρία».

Αμέσως μετά την ταινία εκατοντάδες ήταν οι κυνηγοί καρχαριών, με αποτέλεσμα πλέον, ο καρχαρίας, ένα από τα αρχαιότερα θαλάσσια ζώα, να θεωρείται απειλούμενο είδος σε πολλές περιοχές.

Επίλογος

Η αλήθεια είναι ότι το να κατορθώσει να επηρεάσει ένας συγγραφέας τους αναγνώστες του σε τέτοιο βαθμό, θεωρείται ίσως μεγάλη επιτυχία για τον ίδιο.
Και σίγουρα δεν μπορούμε εύκολα να κατηγορήσουμε τον συγγραφέα επειδή γράφει τόσο ρεαλιστικά.
Η ευθύνη μάλλον υπόκειται αποκλειστικά στο αφελές κοινό που συγχέει τη μυθοπλασία με την πραγματικότητα.
Ή ίσως όχι;

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ