Ο διασημότερος serial killer όλων των εποχών

Παρότι έδρασε πριν από 133 χρόνια και τα επίσημα αναγνωρισμένα θύματα του ήταν μόνο πέντε – πολύ λιγότερα από άλλους κατά συρροήν δολοφόνους, ακόμα και της ίδιας εποχής – ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης αποτελεί τον διασημότερο κατά συρροή δολοφόνο όλων των εποχών.

Τι ήταν λοιπόν αυτό που έκανε τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, τόσο διάσημο;

Αυτό πιθανόν να οφείλεται:

  1. Στον τρόπο που σκότωσε τα θύματα του: Τελετουργικός άγριος, ωμός ακρωτηριασμός.
  2. Στην άμεση επαφή του δολοφόνου με την αστυνομία, μέσω των επιστολών του.
  3. Στο ότι ξαφνικά σταμάτησε να σκοτώνει.
  4. Στο ότι δεν πιάστηκε ποτέ και η ταυτότητα του παραμένει άγνωστη.
  5. Στην έντονη αγανάκτηση της κοινής γνώμης για την αποτυχία της Scotland Yard για τη σύλληψη του δολοφόνου. Το Λονδίνο ήταν το κέντρο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας με ένα νομικό και συνταγματικό σύστημα, πρότυπο – μέχρι τότε – για τον υπόλοιπο κόσμο.

Το χρονικό

Τέλη του 19ου αιώνα και η Αγγλία δέχεται μεγάλες ροές μεταναστών. Ιδιαίτερα εισρέουν Ιρλανδοί από τη γειτονική χώρα και Εβραίοι από τη Ρωσία. Αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου ήταν η αύξηση της ανεργίας.

(Σημείωση: Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι την ίδια εποχή υπήρχε κι ένα κύμα Ελλήνων μεταναστών, οι οποίοι είχαν ιδρύσει ελληνική συνοικία αρχικά στο Soho Fields και στη συνέχεια στο Finsbury Circus. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν τραπεζικές και χρηματιστηριακές δραστηριότητες).

Το ανατολικό Λονδίνο ήταν πάντα φτωχότερο. Και η συνοικία του Whitechapel, βόρεια του Τάμεση, όχι ιδιαίτερα μακριά από το City, ήταν μια συνοικία φτωχή, όπου οι γυναίκες από μικρή ηλικία – όπως σε πολλές άλλες συνοικίες του Λονδίνου – αναγκάζονταν να στραφούν στην πορνεία για να επιβιώσουν.
Σε αυτήν την περιορισμένη περιοχή, στα μισοσκότεινα, κακοφωτισμένα από λάμπες γκαζιού στενά του βικτοριανού Λονδίνου, από τις 31 Αυγούστου έως τις 9 Νοεμβρίου του 1888, έγιναν τουλάχιστον πέντε πανομοιότυποι φόνοι εκδιδομένων γυναικών, που αποδίδονται στον Τζακ του Αντεροβγάλτη.

σκηνή-εγκλήματος-Τζακ-ο-Αντεροβγάλτης

Τα θύματα

Οι πέντε γυναίκες που επίσημα θεωρούνται θύματα του Αντεροβγάλτη ήταν ιερόδουλες μέσης ηλικίας.
Οι υποθέσεις «έκλεισαν» με το κωδικό όνομα «Jack the Ripper» το όνομα δηλαδή του θύτη, αλλά τα θύματα έμειναν γνωστά και ως «Canonical five».

1ο θύμα: Mary Ann (Polly) Nichols (26.08.1845 – 31.08.1888)

43 ετών και μητέρα πέντε παιδιών. Βρέθηκε στις 31 Αυγούστου του 1888 στην οδό Buck’s Row.
Βρέθηκε στο δρόμο, με ανεβασμένη τη φούστα. Ο λαιμός της είχε κοπεί τόσο βαθιά, που σχεδόν είχε αποκεφαλιστεί. Η κοιλιά της ήταν ανοιγμένη, με τα όργανά της να κρέμονται. Ο ιατροδικαστής κατέληξε στο συμπέρασμα, πως ο θάνατος είχε επέλθει από στραγγαλισμό, παρά τις πολλαπλές μαχαιριές σε όλο της το κορμί.

(Σημείωση: Λόγω της ανεπιθύμητης προσοχής και του κακού ονόματος που απέκτησε ο δρόμος, τον επόμενο χρόνο μετά το έγκλημα μετονομάστηκε σε Durward Street για να ξεχαστεί το γεγονός).

2ο θύμα: Annie Chapman (25.09.1840 – 08.09.1888)

48 ετών, χήρα και μητέρα τριών παιδιών. Βρέθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1888, στην πίσω αυλή ενός σπιτιού της Hanbury street αριθμός 29.
Είχε τα ίδια θανάσιμα και βάναυσα τραύματα με το προηγούμενο θύμα του. Σε αυτήν όμως την περίπτωση, ο Τζακ είχε αφαιρέσει τη μήτρα και την ουροδόχο κύστη. Το λεπτό της έντερο βρισκόταν στον δεξιό της ώμο.

(Σημείωση: Το σπίτι της οδού Hanbury με τον αριθμό 29, λίγο αργότερα κατεδαφίστηκε και από τότε, αν και ο δρόμος είναι γεμάτος κατοικίες και καταστήματα, δεν έχει χτιστεί κάτι άλλο σε αυτό το νούμερο μέχρι και σήμερα).

3ο θύμα: Elizabeth Stride (27.11.1843 – 30.09.1888)

45 ετών. Βρέθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1888 στην αυλή ενός σπιτιού της Berner street.
Όσον αφορά τη Stride, ο δράστης φαίνεται να μην πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του. Της είχε κόψει το λαιμό και την άφησε να αιμορραγήσει μέχρι θανάτου. Το γεγονός ότι δεν ολοκλήρωσε τον ακρωτηριασμό ερμηνεύθηκε από την αστυνομία είτε ότι κάποιος τον διέκοψε είτε ότι έστρεψε αλλού η προσοχή του. (Ίσως στο επόμενο θύμα).

4ο θύμα:  Catharine Eddowes (14.04.1842 – 30.09.1888)

46 ετών. Βρέθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1888 (μόλις μία ώρα μετά την ανεύρεση του τρίτου θύματος), στην Mitre square.
Στο θύμα αυτό, ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης έβγαλε όλη του τη μανία. Ο λαιμός της και οι φλέβες της είχαν σχιστεί, τα βλέφαρά της είχαν αφαιρεθεί όπως και δέρμα του προσώπου της. Επίσης ο δολοφόνος είχε πάρει μαζί του τα έντερα της, τον αριστερό της νεφρό και τη μήτρα.

5ο θύμα: Mary Jane (Marie Jeanette) Kelly (1863 – 09.11.1888)

25 ετών. Βρέθηκε στις 9 Νοεμβρίου 1888. Ήταν Ιρλανδή και εικάζεται ότι ήταν ίσως η πιο όμορφη κοπέλα της περιοχής. Ο τύπος την αποκαλούσε «Ginger» και «Fair Emma». Ήταν το μοναδικό θύμα που δεν βρέθηκε δολοφονημένο στο δρόμο, αλλά στο σπίτι του, που χρησιμοποιούσε ως πορνείο.
Η Mary Jane βρισκόταν γυμνή στο κρεβάτι της, με το πρόσωπό της να μην αναγνωρίζεται. Ήταν ο πιο φρικτός ακρωτηριασμός. Είχε ακρωτηριάσει όλα τα άκρα και τα όργανα και τα είχε σκορπίσει σε όλο το δωμάτιο. Οι περιγραφές είναι τρομακτικές. Ήταν σχεδόν αγνώριστη. Αίμα και όργανα παντού.

το-5ο-θύμα-του-Τζακ-του-Αντεροβγάλτη

Τα γράμματα που έστειλε ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης

Την εποχή που γινόντουσαν τα εγκλήματα, τα μέσα ενημέρωσης και η Scotland Yard δέχτηκαν εκατοντάδες ενοχλητικών επιστολών που υποτίθεται πως είχε γράψει ο δολοφόνος. Πολλά από αυτά θεωρήθηκε ότι τα έστελναν και οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι με σκοπό να ανεβάσουν τις πωλήσεις των εφημερίδων τους.
Μέσα σε αυτό τον συρφετό των επιστολών, υπήρξε και μία σειρά από γράμματα υπογεγραμμένα με το όνομα «Τζακ» όπου αναλάμβανε την ευθύνη για τις εγκληματικές αυτές ενέργειες. Η αστυνομία θεώρησε αυτά τα γράμματα γνήσια. Έτσι, σε συνδυασμό με τον τρόπο που κατακρεουργούσε τα θύματα του, βγήκε και η θρυλική ονομασία του δολοφόνου: «Τζακ ο Αντεροβγάλτης».

Το πρώτο από αυτά τα γράμματα, έφτασε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1888, στο Κεντρικό Πρακτορείο Ειδήσεων και έμεινε στην ιστορία με την ονομασία «Dear Boss». Πρόκειται για το γράμμα που βάφτισε τον δράστη ως «Τζακ ο Αντεροβγάλτης».
Την 1η Οκτωβρίου του 1888, έφτασε στο Κεντρικό Πρακτορείο Ειδήσεων μία card postal με τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα, που ονομάστηκε «Saucy Jacky».

Το «γράμμα από την κόλαση»
Στις 16 Οκτωβρίου του 1888, έφτασε στην Scotland Yard ένα κουτί που απευθυνόταν στον George Lusk, τον επικεφαλής της ασφάλειας της περιοχής, γι’ αυτό ονομάζεται και «γράμμα του Lusk» ή «From Hell» («Από την Κόλαση»). Το κουτί περιείχε ένα γράμμα που, παρότι ο γραφικός χαρακτήρας ήταν ίδιος με τα προηγούμενα, είχε και πολλές διαφορές. Ήταν εξαιρετικά ωμό στην γραφή του. Όμως το πιο ωμό συνόδευε το γράμμα μέσα στο κουτί. Ήταν ένα νεφρό που είχε διατηρηθεί στην αιθανόλη. Η αστυνομία υπέθεσε ότι ανήκε στηνCatharine Eddowes, το τέταρτο θύμα του.

τα-γράμματα-του-Τζακ-του-Αντεροβγάλτη

Σκιαγράφηση του προφίλ του Τζακ του Αντεροβγάλτη

Σύμφωνα με τους ερευνητές/ αναλυτές, και βάση των καταθέσεων των μαρτύρων της εποχής – αν και πολλές καταθέσεις ήταν αντιφατικές οι ερευνητές κράτησαν κάποια κοινά στοιχεία – επρόκειτο για :

Φύλο: Άρεν

Φυλή: Λευκή

Ηλικία: 25-35 ετών

Ανάστημα: 165-170 cm

Σωματότυπος: Γεροδεμένος με μέτρια εμφάνιση – ίσως και κάποια παραμόρφωση.

Χαρακτηριστικά: Σκουρόχρωμα μαλλιά και παχύ μουστάκι.

Ντύσιμο: Θα πρέπει να φορούσε σκούρο μακρύ παλτό, ώστε να μπορεί άμεσα να καλύψει τα αίματα από τα θύματα του, καθώς τα δολοφονούσε σε δημόσιους χώρους.

Εργασία: Σκότωνε μόνο τα Σαββατοκύριακα, πράγμα που οδηγεί στο συμπέρασμα πως τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας εργαζόταν.

Οικογενειακή κατάσταση: πιθανότατα ανύπαντρος.

Σεξουαλικότητα
Ο ακρωτηριασμός δηλώνει πάντα άτομο ψυχικά διαταραγμένο και σεξουαλικά ανεπαρκές με συσσωρευμένο θυμό για όλες τις γυναίκες. Πιθανότατα είχε προβλήματα στύσης, από τα οποία πήγαζε το μίσος του για τις γυναίκες που παρείχαν σεξ. Πιθανόν να είχε και ο ίδιος κακοποιηθεί μικρός ή να του θύμιζαν την μητέρα του. Αυτή η άποψη ενισχύθηκε γιατί καμία από τις πόρνες δεν είχε βιαστεί πριν ή μετά θάνατον.

Τόπος κατοικίας
Βάση των τοποθεσιών που έγιναν τα εγκλήματα και με την λογική ότι θα έπρεπε να μπορεί να κρυφτεί άμεσα, η αστυνομία θεώρησε ότι πιθανότατα έζησε στην περιοχή Flower and Dean Street στο ανατολικό Λονδίνο, μέσα σε 1 τετραγωνικό μίλι (2,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα) από κάθε μία από τις δολοφονίες και μέσα σε 100 μέτρα από τις κατοικίες των θυμάτων. Το 1888, η αστυνομία του Λονδίνου πράγματι διερεύνησε αυτήν την ακριβή περιοχή αλλά χωρίς σκίτσο για τον δολοφόνο δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.

Ιατρικές Γνώσεις
Ο τρόπος των δολοφονιών του και ο τρόπος που στη συνέχεια ακρωτηρίαζε τα θύματα του, έκανε την αστυνομία να πιστεύει για πολλά χρόνια ότι είχε να κάνει με άνθρωπο με ιατρικές γνώσεις.

Σύμφωνα όμως με τον profiler John Douglas, στην τηλεοπτική εκπομπή «Η κρυφή ταυτότητα του Τζακ του Αντεροβγάλτη», το 1988 – μια εκπομπή που έγινε για τα 100 χρόνια από τους φόνους –  η άποψη του ήταν διαφορετική:
«Όσο για τις υποτιθέμενες ιατρικές γνώσεις στους μετά θάνατο ακρωτηριασμούς, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τις βασικές γνώσεις ενός κρεοπώλη. Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το μόνο που χρειάζεται ο κατά συρροή δολοφόνος είναι η θέληση να διαπράξει ό,τι θηριωδία βάζει ο νους του στο πτώμα».

Άλλα στοιχεία

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο δολοφόνος πρέπει να ήταν τύπος μοναχικός, που περιοδικά κυριευόταν από ανθρωποκτονική ή ερωτική μανία. 
Η υπογραφή του, ο τρόπος δηλαδή που ακρωτηρίαζε τα θύματά του, δείχνει ότι ήθελε να καλύψει κάποια έντονη ψυχολογική του ανάγκη.

Αρκετά έξυπνος, φρόντιζε μεν να μην αφήνει στοιχεία, αλλά σταμάτησε την δράση του πιθανόν όταν αισθάνθηκε ότι η αστυνομία βρίσκονταν κοντά στα ίχνη του.
Παρόλο που δεν άφηνε στοιχεία, δεν έδειχνε καμία πρόθεση να κρύψει τα πτώματα. Αυτό δείχνει ότι ήθελε να βρεθούν και μάλιστα να σοκάρει τους θεατές του, κάτι που με τη σειρά του μας δείχνει άτομο αλαζονικό και περήφανο για το έργο του.

Οι φυσικές συνθήκες των εγκλημάτων, δείχνουν ότι ο δράστης ήταν κάποιος που μπορούσε να αναμειχθεί με το περιβάλλον, χωρίς να προκαλέσει τις υποψίες και το φόβο των ιερόδουλων. Συνεπώς ήταν ένα ήσυχο, μοναχικό άτομο και όχι ο νταής που καραδοκούσε στους δρόμους τις νύχτες και επέστρεφε στη σκηνή του εγκλήματος. 

Γραφολογική Ανάλυση

Κατά τους γραφολόγους, η κατώτερη ζώνη των προς τα κάτω βρόχων των g, js καθώς και των ps και ys, δείχνουν την απόλαυση που ένιωθε ο Τζακ για τις πράξεις του και την ψυχολογική του εξάρτηση από τις σεξουαλικές υποδηλώσεις.

Σε αντίθεση με άλλους κατά συρροή δολοφόνους, ο Jack δεν εδινε πολλές λεπτομέρειες στο γράψιμό του, ήταν πολύ ακριβής και η γραφή του ρεαλιστική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάποιοι τον θεωρούν ως μεγαλοφυΐα, μιας και αυτό το αίσθημα απόλυτου ελέγχου δεν συνηθίζεται σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Σύμφωνα όμως με τον profiler John Douglas, το πιθανότερο είναι ότι οι υβριστικές επιστολές που έλαβε τότε η αστυνομία είχαν γραφτεί από κάποιον απατεώνα και όχι από τον πραγματικό δολοφόνο.
«Το άτομο που διαπράττει τέτοιου είδους εγκλήματα δεν έχει το σθένος να προκαλέσει δημοσίως την αστυνομία. Η αιφνιδιαστική επίθεση μαρτυρεί επίσης άτομο με ανεπαρκή προσωπικότητα και κοινωνικότητα. Έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο που δεν θα μπορούσε να εκφραστεί λεκτικά.»

Η ταυτότητα του Τζακ του Αντεροβγάλτη

Από τότε μέχρι σήμερα κυκλοφόρησαν διάφορες θεωρίες σχετικά με την πραγματική ταυτότητα του Τζακ του Αντεροβγάλτη, ενώ περισσότερα από 100 άτομα έχουν θεωρηθεί ύποπτοι. Μεταξύ αυτών:

Montague John Druitt

Ο ερευνητής Macnaghten της Scotland Yard πίστευε ότι δράστης ήταν ο δάσκαλος σε σχολείο αρρένων, Montague John Druitt. Τα ίχνη του Druitt εξαφανίστηκαν μετά τον τελευταίο φόνο του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Το πτώμα του εντοπίστηκε ένα μήνα μετά στον ποταμό Τάμεση.

Aaron Kosminski

Το 2014, εξέταση DNA που έγινε στην εσάρπα της Catharine Eddowes (το 4ο θύμα) που φυλασσόταν στο Εγκληματολογικό Μουσείο της Scotland Yard, ταυτοποιήθηκε, εκτός από το DNA του θύματος και DNA του Aaron Kosminski.
Ο Πολωνός με εβραϊκές ρίζες, κομμωτής στο επάγγελμα Aaron Kosminski, ήταν 23 ετών όταν έλαβαν χώρα οι δολοφονίες. Ζούσε με τα τρία του αδέρφια στην οδό Greenfield του Whitechapel, 200 μόλις μέτρα από το σημείο που βρέθηκε το πτώμα της Elizabeth Stride (3ο θύμα). Είχε πολλά ψυχολογικά προβλήματα και μπαινόβγαινε στα ψυχιατρεία της περιοχής.
Το πιο σοκαριστικό ήταν πως στο χάρτη της αστυνομίας που απεικόνιζε τα σημεία εύρεσης των θυμάτων σχηματιζόταν ένα επιβλητικό «Κ». 
Ο Kosminski πέθανε το 1919 σε ηλικία 53 ετών.

το-κ-του-χάρτη-και-σκίτσο-του-Τζακ-του-Αντεροβγάλτη

Hendrik De Jong

Ο Δρ. Jan Bondeson, ιστορικός με ειδίκευση στα εγκλήματα, θεωρεί ότι ο Ολλανδός Hendrik De Jong, συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης.
Την εποχή που έγιναν τα εγκλήματα στην περιοχή Whitechapel του Λονδίνου (1888-1891) ο De Jong πιστεύεται ότι εργαζόταν ως καμαρότος σ’ ένα πλοίο που έκανε συχνά ταξίδια από το Rotterdam στο Λονδίνο, και άρα είχε τον τρόπο να ξεφεύγει από τη Scotland Yard.
Το 1893 δολοφόνησε δύο από τις πρώην συζύγους του στην Ολλανδία και πέντε χρόνια αργότερα χτύπησε έως θανάτου δύο γυναίκες στο Βέλγιο κι αποπειράθηκε να κάψει τις σορούς τους.
Ωστόσο, κατάφερε να διαφύγει στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου και καταδικάστηκε ερήμην για τους φόνους.

Σύμφωνα με τον Δρ. Bondeson «ο Hendrik De Jong είχε το ένστικτο του δολοφόνου, μπορούσε να σχεδιάσει και να διαπράξει έναν φόνο με πονηριά και ικανότητες και να γλιστρήσει από την τσιμπίδα των Αρχών. Δραστηριοποιήθηκε την ίδια εποχή με τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, μιλούσε καλά Αγγλικά και ταιριάζει σχετικά με τις περιγραφές του δολοφόνου. Γνώριζε την Αγγλία και ειδικά το Λονδίνο. Από τη στιγμή που εργαζόταν ως καμαρότος σε πλοίο που έκανε το δρομολόγιο Rotterdam – Λονδίνο μπορούσε κάλλιστα να διαπράξει τους φόνους που αποδόθηκαν στον Τζακ τον Αντεροβγάλτη και οι επισκέψεις του στο Λονδίνο συνέπεσαν με τα φρικτά εγκλήματα του φθινοπώρου του τρόμου (1888)».

Frederick Abberline

Ο Ισπανός συγγραφέας και ειδικός γραφολόγος Jose Luis Abad στο βιβλίο που εξέδωσε με τον τίτλο «Τζακ ο Αντεροβγάλτης: Ο πιο έξυπνος δολοφόνος στην ιστορία», υποστηρίζει ότι Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ήταν ο Frederick Abberline, αξιωματικός της μητροπολιτικής αστυνομίας που ηγήθηκε της έρευνας για τη διαλεύκανση της θρυλικής υπόθεσης. Ο Ισπανός γραφολόγος εξέτασε ενδελεχώς το γραφικό χαρακτήρα του Αμπερλάιν και του Τζάκ του Αντεροβγάλτη, το προσωπικό ημερολόγιο το οποίου βρέθηκε στο 1992 στο Liverpool.
«Δεν έχω καμία αμφιβολία πως ο Abberline είναι ο Αντεροβγάλτης. Τα χειρόγραφα δεν κάνουν λάθος», δήλωσε ο Abad.

2-ύποπτοι-Τζακ-ο-Αντεροβγάλτης

Κατά την διάρκεια των ερευνών το 1888, ο Frederick Abberline, είχε υποστηρίξει ότι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ήταν ο George Chapman.

George Chapman

Ο Πολωνός Seweryn Klosowski, μετανάστεψε στο Λονδίνο το 1888, λίγο πριν ξεκινήσουν οι φόνοι, και χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο George Chapman. Εργαζόταν αρχικά ως βοηθός σε κομμωτήριο αλλά γρήγορα άνοιξε δικό του κουρείο. Ήταν ένας βίαιος και μισογύνης άνθρωπος. Το 1891, δύο χρόνια μετά τους φόνους, μετακόμισε στις ΗΠΑ. Εκεί, το 1903, καταδικάστηκε για τις δολοφονίες τριών γυναικών που τους προκάλεσε με θανατηφόρα ένεση με δηλητήριο.

John Pizer

Ο John Pizer ήταν εβραίος κατασκευαστής παπουτσιών. Η ιδέα ότι ο Τζακ ήταν εβραίος υποστηρίχθηκε με αφορμή την γραφή με κιμωλία στον τοίχο κοντά στο σημείο δολοφονίας της Catherine Eddowes. Υπήρχαν αρκετές εκδοχές του τι ακριβώς έγραφε η επιγραφή, με πιο δημοφιλές το: «Οι Εβραίοι δεν θα κατηγορηθούν για τίποτα». Το ότι ο δολοφόνος πιθανόν να ήταν εβραίος αποτελούσε κι ένα άλλοθι για τους εθνικιστές Εγγλέζους που υποστήριζαν ότι ένας τέτοιος εγκληματίας δεν θα μπορούσε με τίποτα να είναι Βρετανός.

Richard Mansfield

O ηθοποιός και θεατρικός παραγωγός Richard Mansfield, ήταν άλλος ένας ύποπτος. Δύο χρόνια πριν ο Robert Louis Stevenson είχε γράψει το θρυλικό μυθιστόρημα «the strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde» και ο Mansfield το ανέβαζε στο θέατρο την ίδια εποχή που έγιναν οι δολοφονίες. Πολλοί είπαν ότι το έργο επιρρέασε τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη αλλά και πολλοί κατηγόρησαν τον Mansfield  ότι ήταν ο ίδιος ο Τζακ.

Prince Albert Victor

O πρίγκηπας Εδουάρδος, the Duke of Clarence, ο μεγαλύτερος εγγονός της Βασίλισσας Βικτώριας και δεύτερος διάδοχος του θρόνου. (Μετά τον θάνατο της Βικτορίας το 1901, μετονομάστηκε σε Εδουάρδος ο VIII).
Η νοημοσύνη του ήταν αναμφισβήτητα χαμηλότερη από το φυσιολογικό, ενώ κάποιοι μιλάνε και για ελαφριά καθυστέρηση. Οι φήμες τον ήθελαν τακτικό πελάτη σε οίκους ανοχής για ομοφυλόφιλους, μια εποχή που η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν έγκλημα. Ταυτόχρονα όμως πήγαινε και με γυναίκες.
Ο Εδουάρδος επίσημα πέθανε στη μεγάλη επιδημία γρίπης το 1892. Πολλοί υποστηριχτές όμως της θεωρίας ότι αυτός ήταν ο Αντεροβγάλτης, ισχυρίζονται ότι στην πραγματικότητα πέθανε από σύφιλη ή από δηλητήριο που του έδωσε ο οικογενειακός γιατρός του παλατιού για να αποφευχθεί το σκάνδαλο.

Walter Sickert

Ο ζωγράφος Walter Sickert, ενδιαφερόταν πολύ για τα εγκλήματα του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Θεωρούσε μάλιστα ότι κι ο ίδιος είχε μείνει σε ένα δωμάτιο που ήταν το δωμάτιο του δολοφόνου. Ο πίνακας του «Το υπνοδωμάτιο του Τζακ του Αντεροβγάλτη» (βρίσκεται στην Manchester Art Gallery), παρουσιάζει αυτό το σκοτεινό και μελαγχολικό δωμάτιο.
Αν και αρχικά ο ζωγράφος δεν είχε θεωρηθεί ύποπτος, από το 1970 και μετά άρχισαν οι θεωρίες εναντίον του. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ήταν ο ίδιος ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ενώ κάποιοι άλλοι ότι ήταν συνεργάτης του.

ο-ζωγράφος-Τζακ-ο-Αντεροβγάλτης

Άλλοι βασικοί ύποπτοι:

  • Sir William Gull. Ήταν χειρουργός και επικεφαλής βασιλικός γιατρός. Θεωρείται ότι έχει κάνει αρκετές συνεισφορές στην ιατρική επιστήμη. Παρόλα αυτά, κατηγορήθηκε ότι είτε ήταν ο ίδιος ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης είτε ότι γνώριζε την πραγματική ταυτότητα του δράστη.
  • Michael Ostrog. Ρώσος απατεώνας που μπαινόβγαινε στις φυλακές για απάτες, ληστείες και κλοπές. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ως ύποπτος για τους φόνους του Τζακ, το 1894.
  • Thomas Neill Cream. Σκωτσεζο–καναδός γιατρός που διέπραξε 7 δολοφονίες μεταξύ 1877 και 1892 και θύματα του ήταν γυναίκες που του ζητούσαν έκτρωση. Φήμες αναφέρουν ότι τα τελευταία του λόγια πριν την αγχόνη ήταν: «Είμαι ο Τζακ ο…»
  • Joseph Barnett. Ήταν αχθοφόρος στην ψαραγορά και πρώην εραστής της Mary Kelly (5ο θύμα).
  • Roslyn D’Onston. Δημοσιογράφος και συγγραφέας που ασχολούνταν ερασιτεχνικά με τη μαύρη μαγεία.
  • Lewis Caroll. Ο διάσημος συγγραφέας του «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων», είναι κι αυτός στην λίστα των υπόπτων,
  • αλλά και ο τέως Πρωθυπουργός, William Gladstone.

Μήπως ο Τζακ ήταν Τζάκι;

Τον Μάιο του 2006, τεστ DNA που έγινε σε δείγμα σάλιου, το οποίο εντοπίστηκε στα γραμματόσημα των επιστολών, έδειξαν πως πρόκειται για γυναίκα. Αυτό βέβαια από μόνο του δεν σημαίνει πως η γυναίκα ήταν ο δολοφόνος. Όμως η αφαίρεση της μήτρας από τα θύματα, σύμφωνα με τους αναλυτές αποτελεί μια ένδειξη ότι πιθανόν ο δολοφόνος να ήταν γυναίκα και σε συνδιασμό με μαρτυρίες από τους τόπους των εγκλημάτων που έκαναν λόγο για μια γυναικεία φιγούρα, οι πιθανότητες μεγαλώνουν.

Ο συγγραφέας John Morris έφτιαξε μία λίστα από ύποπτες που ταίριαζαν στο προφίλ του δράστη και πίστευε πως η γιατρός Lizzie Williams, η οποία δεν μπορούσε να κάνει παιδιά, ήταν κατά πάσα πιθανότητα η δολοφόνος.
Όπως γράφει στο βιβλίο του: «Σε τέσσερα από τα πέντε θύματά του ο Αντεροβγάλτης είχε βγάλει τη μήτρα, ενώ στο πέμπτο υπήρχαν σημάδια ότι προσπάθησε να τη βγάλει. (…) Η Lizzie Williams δεν μπορούσε να κάνει δικά της παιδιά και θεωρείται ότι αυτό της προκάλεσε μίσος προς ιερόδουλες, οι οποίες μπορούσαν να μείνουν έγκυες πολύ εύκολα (…) Επίσης, θεωρείται ότι ο σύζυγός της είχε σχέσεις με το πέμπτο θύμα, κάτι που ενίσχυσε  περαιτέρω τις δολοφονικές της προθέσεις».

H καλλιτεχνική έμπνευση του Τζακ του Αντεροβγάλτη

Η δράση του Τζακ του Αντεροβγάλτη αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, το θέατρο και τη μουσική.

Το πιο πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα είναι γραμμένο από τη Mary Block Loendes με τίτλο «Ο Ένοικος» («The Lodger», 1913), που μετα­φέρθηκε πολλές φορές στον κινηματο­γράφο, με πρώτο διδάξαντα τον Alfred Hitchcock («The Lodger: A Story of the London Fog», 1927).
Από τότε, περισσότερες από 40 κινηματογραφικές ταινίες έχουν γυριστεί με αυτό το θέμα.
Η ταινία «From Hell», του 2001, με πρωταγωνιστή τον Johnny Depp, πήρε το όνομα της από την εισαγωγή της επιστολής που λέγεται ότι έστειλε ο Τζακ.

Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης έγινε όπερα, με γνωστότερες τις:
«Lulu», με συνθέτη τον Alban Berg, το 1937
«The Lodger», με συνθέτη τον Phyllis Tate, το 1960

Ακόμη, έγινε μιούζικαλ, τηλεοπτικές σειρές και βιντεοπαιχνίδι.

Τέλος, γνωστά ονόματα της ροκ μουσικής εμπνεύστηκαν από την υπόθεση, όπως:

Bob Dylan, «Tombstone Blues», 1965
The Phantoms, «Jack the Ripper», 1965
Judas Priest, «Ripper», 1976
Motorhead, «Jack the Ripper»,1992
Nick Cave, «Jack the Ripper», 1992
Morrissey, «Jack the Ripper», 1993, και πολλοί άλλοι.

Σχόλιο του αρθρογράφου

Όπως είναι φυσικό, ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης αποτελεί μεγάλο θέμα για μελέτη για άτομα που ασχολούνται με την εγκληματολογία και το μυστήριο, όπως κι εγώ. Αυτό σημαίνει ότι, δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να συμπιέσω σε ένα άρθρο πληροφορίες που έχω συλλέξει και που θα μπορούσαν να αποτελέσουν από μόνες τους ένα βιβλίο. Έστω λοιπόν και «περιληπτικά», πιστεύω ότι έδωσα μια γενική εικόνα αυτού του εδώ και τόσα χρόνια μυστηρίου. Γι’ αυτό και ας με συγχωρέσουν οι λάτρεις του θρύλου του Τζακ του Αντεροβγάλτη, και αν έχω παραλείψει κάτι που εκείνοι θεωρούν σημαντικό, ας το προσθέσουν στα σχόλια.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ